کیم ایل سونگ (Kim Il Sung) در تاریخ 15 آوریل سال 1912 در روستای کوچکی در منطقه شمالی کره که بعدها به "نامنی"  معروف شد، در خانواده ای پروتستان به دنیا آمد. پدرش کشاورز و مادرش دختر یک کشیش پروتستان بود. در ابتدا نام وی کیم سانگ جو بود اما بعدها به کیم ایل سونگ تغییر یافت. او دو برادر و یک خواهر داشت، برادر بزرگش توسط ژاپنی‌ها کشته شد و برادر دیگرش بعدها به عنوان معاون او در حکومت کمونیستی کره شمالی منصوب شد. کیم ایل سونگ که یک کشاورز زاده بود در سال 1920 به دلیل فعالیتهای خانواده اش بر علیه ژاپن به اتفاق آنها به منچوری چین رفت. بعدها در آنجا یک دسته پارتیزان مسلح برای جنگ چریکی با ژاپنی‌ها تشکیل داد که بر اثر فشار نیروهای ژاپنی در سال 1941 مجبور به عقب نشینی به شوروی شده و در آنجا به ارتش سرخ پیوسته و به درجه سرگردی رسید. وی در سال 1945 با ارتش سرخ وارد کره شد و پس از تقسیم موقت شبه جزیره کره به تصمیم آمریکا، در اندک زمانی نخست وزیر بخش شمالی شد. کیم ایل سونگ نخستین رهبر نظام کمونیستی کره شمالی محسوب می شود. وی در طول دوران حکومتش بر کره شمالی همواره  تاکید بر مبارزه بی امان با امپریالیسم، زورگویی و استثمارداشت و هرگز از فکر تامین وحدت شبه جزیره کره خارج نشد. کیم ایل سونگ در سن 82 سالگی  درگذشت.