جستجو در مطالب و اشخاص
نواب دنپت رای سریواستوه (Nawab Dhanpat Rai Srivastav) معروف به منشی پریم چند، (Munshi Premchand) در تاریخ 9 مرداد سال 1259 برابر با 31 ژوئیه 1880 در روستای "لاماهی" در نزدیکی بنارس متولد شد. او فرزند چهارم خانواده بود. پدر و مادرش او را در ابتدا دنپت رای نام نهادند اما عمویش که فرد ثروتمندی بود او را نواب (شاهزاده) لقب داد. پدرش، "عجایب رای"، در دهکده ای نزدیک بنارس، سکونت داشت و دودمان آنان از قوم کایستها بود. او در ابتدا با نام مستعار "نواب رای" شروع به نوشتن کرد اما پس از مدتی آن را به "پرمچند" تغییر داد و به سبب پیشه نویسندگی به "منشی پریم چند" معروف شد. او از هشت سالگی به سنّت قوم کایستها به فراگرفتن زبان و ادبیات اردو و فارسی پرداخت. پدرش که کارمند اداره پست بود، در دوران کودکی او درگذشت و پریم چند مسؤولیت خانواده را عهده دار شد. برای تحصیلات عالی به بنارس رفت و در حین تحصیل به تدریس خصوصی در خانه ها پرداخت. رمانویس، داستان نویس و نمایشنامه نویسی که در میان برخی از نویسندگان هند از او به عنوان "امپراطور داستان نویسان" یاد میشود. آثار او عبارتند از بیش از یک دوجین رمان، حدود 250 داستان کوتاه، چندین مقاله و ترجمه از تعدادی از آثار ادبی خارجی به هندی. وی سرانجام در سال 1315 ش درگذشت.
پریم چند حدود 21 سال داشت که پس از اخذ درجه لیسانس، در مدرسه ای دولتی در شهر "پرتاپ گره" به معلمی پرداخت اما پس از چندی به شهر "گورکپور" رفت و کار معلمی را در آنجا ادامه داد. هنگامی که نهضت ملی هند به رهبری "مهاتماگاندی"، گورکپور را هم فرا گرفت، او از شغل معلمی استعفا کرد، سپس سردبیری مجله ادبی "زمانه" را در "کانپور" عهده دار گردید. همچنین چاپخانه ای به نام "سرسوتی پریس"، به مساعدت برخی از دوستانش تأسیس کرد، تا نوشته هایش را در آنجا به چاپ برساند و درآمد خوبی داشته باشد، اما دچار خسارت شد. بنابراین، به عنوان مشاور ادبی با مجله "مادوری" تا سال 1310 ش به همکاری پرداخت، و همزمان، به یاری برادر ناتنی اش، چاپخانه خودش را نیز اداره می کرد.
پریم چند پس از سال 1310 ش صرفاً همّ خود را صرف چاپخانه کرد و مجله ای به نام "هَنس" منتشر ساخت. هدف این مجله انتشار نوشته های ادبی و مطالب فرهنگی و اصلاح جامعه هند بود. در سال 1315 ش، به علت مشکلات مالی، مجله به سرپرستی "بهارتیّه ساهتیّه پریشد"، انجمن ادبی هند، به ریاست "مهاتماگاندی" درآمد که امور مالی و اداری آن به دست تاجران بود، و هم آنان پریم چند را مجبور به ترک مجله کردند که برای او بسیار ناخوشایند بود.
هم زمان با ترک مجله هنس توسط پریم چند، انجمنی از روشنفکران به نام "هندوستانی آکادمی"، به سرپرستی "تاراچند"، تأسیس شد و وی که دیگر به سبب نوشته هایش شهرت یافته بود، به عضویت دایمی آن برگزیده شد و کارهای ترجمه انجمن به او واگذار گردید. از اهداف این انجمن رفع نزاع بین دو زبان هندی و اردو در جامعه هندوستان بود. بدین منظور، می کوشیدند تا زبان هندی را، با حفظ واژگان اردو و فارسی در آن، احیا کنند و نام چنین زبانی را هندوستانی گذاشتند. پریم چند برای نیل به آن، کارهای شایسته انجام داد.
پریم چند در سال 1315 ش با همکاری "سجّادظهیر"، نویسنده معروف زبانهای اردو و هندی، "مولوی عبدالحق" مشهور به "بابای اردو"، "احمدعلی" و "دیا ناراین نگم"، "انجمن ترقّی خواه مصنّفین" را تأسیس کرد و در نخستین جلسه آن، در تاریخ 21 فروردین 1315 برابر با 9 آوریل 1936 در "لکهنو" به عنوان رئیس سخنرانی کرد.
پریم چند نویسنده ای واقع گرا و پرکار بود. زبان او در داستانهایش، "زبان هندوستانی"، و نزدیک به زبان محاوره مردم هند و آمیخته به الفاظ اردو و فارسی بوده است، حتی عناوین بیشتر رُمانها و مجموعه های داستانی او آمیخته به واژگان فارسی می باشد. در داستانهایش فرهنگ عوام، بدبختیهای مردم هند، نابسامانیهای اقتصادی و سیاسی آن کشور، استبداد دولت انگلیس و احساسات ملی گرایی منعکس است.
همه آثار ذیل در چاپخانه "سرسوتی پریس" شهرِ "الله آباد" به طبع رسیده و سپس در شهرهای گوناگون هند تجدید چاپ شده است. برخی از آنها نیز به چند زبان ترجمه شده و از برخی فیلم ساخته شده است. گذشته از مقالات ادبی و تاریخی، آثار پَرَیْم چَنْد عبارت است از: رمان ها جلوه ایثار بازار حُسن گوشه عافیت چوگان هستی نَرمَلا بیوه گئودان پرده حجاز دردو جلد غبن در دو جلد میدان عمل مَنگَل سُوتر (اثرناقص) مجموعه داستان ها سَپَت سَروُج پریم پُورنیما پریم پَچِّیسِی پریم پَرسَن نمایشنامه ها کربلا روحانی شادی
پریم چند
خلاصه زندگی نامه
نواب دَنپَت رای سریواستوه، معروف به منشی پَرَیْم چَنْد، نویسنده معروف ادبیات مدرن هندوستان و از نویسندگان مشهور شبه قاره هند در اوایل قرن بیستم که از او به عنوان بنیانگذار شیوه نوین داستان نویسی در ادبیات اردو و هند یاد می شود.
ورود/ثبت نام
اسناد و مراجع