محمد پروینِ گُنابادی، متخلص به "پروین" در سال 1282 ش در قصبه "کاخک" از توابع "گناباد" واقع در خراسان به دنیا آمد. خاندان وی از روحانیان منطقه گناباد و فردوس بودند. پدرش "عباس" ملقب به "شمس الذاکرین" فرزند "ملاّ امیر" بود. "ادیب نیشابوری" در درس خصوصی خود شاگردانی را می پذیرفت که ذوق شاعری داشتند. پروین اشعارش را برای ادیب خواند، وی، او را پذیرفت، اما از تخلّص وی، "فانی"، خوشش نیامد و به او پیشنهاد کرد که نام ستارهای را انتخاب کند، او هم "پروین" را برگزید که بعداً نام خانوادگی او شد و کلمه گنابادی را به سبب علاقه به زادگاه خود بر آن افزود. گنابادی در سال 1322 ش ریاست دانشسرای دختران مشهد را بر عهده گرفت و در اواخر همان سال به نمایندگی مجلس شورای ملی از سبزوار انتخاب شد. وی پس از پایان دوره مجلس از سیاست کناره گرفت و در وزارت فرهنگ مشغول به کار شد. او از اواخر دهه چهل تا پایان عمر با بنیاد فرهنگ ایران در زمینه تدوین فرهنگ تاریخی زبان فارسی همکاری داشت و سرانجام در سال 1357 ش درگذشت.