محمد توفیق بن علی بن محمد بکری صدیقی تیمی عمری سبط آل حسن، در سال 1287 در قاهره متولد شد. نسب او به خلیفه اول "ابوبکر" می رسد. وی دانشهای دینی را از "شیخ اِنبابی" معروف به "شیخ ازهر" فراگرفت و به دریافت اجازه از وی نائل شد. او ریاست مشیخت بکریه را داشت و در سال 1309 منصب "نقیب الاشرافی" و سرپرستی مشایخ طریقه های صوفیه در مصر به او تعلق گرفت و به عضویت دائمی مجلس شورای قانونگذاری و مجلس عامّه در آمد. وی دو بار از اروپا دیدن کرد و با شماری از رجال آن سامان آشنا شد. "عبدالحمید" دوم عثمانی نشان درجه یک عثمانی به او داد. او با جنبش ملی مصر همکاری می کرد و هنگام دیدار ولیعهد انگلستان از مصر، در نامه ای سرگشاده خطاب به او که در جریدت مؤید به چاپ رسید، مسئلت مصر را مطرح کرد. بکری زبانهای فرانسه و ترکی را نیکو می دانست و به انگلیسی سخن می گفت. وی مردی باهوش، بدیهه گو و شیرین زبان، و مجلس وی میعادگاه ادیبان و سیاستمداران بود، ولی به دلیل اشتغالات سیاسی، دشمنان فراوان داشت که برضد او توطئه می کردند. او سرانجام در سال 1351 درگذشت.
آثار چاپی بکری عبارتند از: أراجیز العرب بیت الصدیق: زندگینامه خاندان خلیفه ابوبکر بیت السادات الوفائیت: در انساب و زندگینامه وفائیه المستقبل للاسلام التعلیم و الارشاد: بیشتر آن از احیاء العلوم غزالی گرفته شده است فحول البلاغه: گزیده ای است از آثار هشت شاعر عرب عصر عباسی در مصر صهاریج اللؤلؤ: مجموعه ای است از آثار ادبی به نثر آثار چاپ نشده بکری عبارتند از: تراجم بعض رجال الصوفیه: مشتمل بر 76 زندگینامه کتابی درباره "متنبی" شاعر معروف عرب اشعار: معروفترین شعر بکری: قصیده ای است خطاب به سلطان "عبدالحمید" عثمانی که پس از پیروزی او در جنگ یونان سروده شده است.
شهرت بکری همچنان رو به افزایش بود تا "خدیوی عباس" بر او متغیر شد. بدین سبب، وی گوشه نشینی اختیار کرد و سپس بر اثر پریشانی خیال و اختلالات دماغی یا به اجبار قدرتمندان، در یکی از بیمارستانهای بیروت بستری شد و شانزده سال در آنجا ماند. مدتی دراز پس از خلع خدیو و در پی اقدامات برخی از ادیبان، بکری در 1346 به مصر بازگشت ولی همچنان دچار مشکلات روحی بود و در عزلت می زیست تا در سال 1351 در زادگاه خود، قاهره، در گذشت و در آرامگاه بکریان، در جوار امام شافعی، به خاک سپرده شد.
محمد توفیق بن علی بکری
خلاصه زندگی نامه
محمد توفیق بن علی بن محمد بکری صدیقی تیمی عمری سبط آل حسن، فقیه و شاعر مصری بود.
ورود/ثبت نام
اسناد و مراجع