علی عبدالله صالح متولد 21 مارس 1942 در روستای "بیت الاحمر" در منطقه "سنحان"، "استان صنعا" در کشور یمن است. وی از قبیله الاحمر و پیرو مذهب زیدی است. تحصیلات ابتدایی خود را در روستای زادگاهش گذراند و در سال 1958 به نیروهای مسلح یمن پیوست و در رشته نظامی تحصیل کرد. در سال 1960 به طور رسمی با درجه افسری به عضویت ارتش یمن در آمد. در ارتش یمن به سمت های فرمانده جوخه، فرمانده گردان زره پوش و فرمانده اردوگاه خالد بن ولید منصوب شد. در سال 1962 در طراحی و اجرای کودتا علیه شاه یمن همکاری کرد. تا قبل از رسیدن به پست ریاست جمهوری سمت هایی چون معاون فرمانده ستاد کل نیروهای مسلح و پس از ترور رئیس جمهوری وقت یمن ریاست ستاد کل نیروهای مسلح را تجربه کرد. در سال 1982 دبیر کل کنگره عمومی مردم شد. از سال 1978 تا 1990 ریاست جمهوری یمن شمالی را برعهده داشت و از حمایت قاطع امریکایی ها برخوردار بود. در سال 1990 و پس از اتحاد یمن شمالی و یمن جنوبی که حکومت کمونیستی داشت، رئیس جمهور کل یمن شد و در سال 2011 و در پی افزایش اعتراض های مردمی و سوء قصد به جان او که به سوختن نیمی از بدنش انجامید، پذیرفت که از قدرت کنار برود. در ژانویه 2012 پس از تصویب قانون مصونیت قضایی اش در پارلمان، صنعا را به مقصد امریکا ترک کرد تا دوره درمان را در آن کشور بگذراند. لازم به ذکر است، علی عبدالله صالح طی 33 سال حکومت بر یمن، بلندمدتترین ریاستجمهوری را داشت. عبدالله صالح هر چند در ظاهر در خانوادهای زیدی مذهب به دنیا آمد ولی حكومت او رویكردى سكولار داشت و به نوعى برخلاف دين اسلام به ويژه مذهب شيعه فعاليت می کرد. صدام صغیر علی عبدالله صالح هم به سبب حضور پرنفوذ عناصر وهّابی در اطرافش و اعطای پناهندگی سياسی به عناصر حزب بعث، بعد از جنگ آمريكا و عراق، به "صدام صغير" (صدام كوچک) مشهور شد.