علامه عبدالحی حبیبی، در تاریخ 8 فروردین سال 1289 خورشیدی برابر با 29 مارس 1910 در محله "بامیزایى" ولایت قندهار در یک خانواده روحانی كه به افغانهاى "كاكرتبار" منسوب بودند، متولد شد. وی در سال 1299 ش، تحصیلات دبستانى را در مدرسه "شالیمار" قندهار به پایان برد و سپس شاگرد پسر عموى خود، "عبدالواسع"، شد و علوم قدیم را نزد او و نیز "مولوى ابوالوفاء قندهارى" فراگرفت و بعد به آموختن علوم جدید پرداخت. حبیبی با آثار شاعران ایرانى قدیم چون "مولانا جلالالدین بلخى" و "حافظ"، و نیز با ادبیات معاصر ایران از طریق نشریات آشنا شد. او یکی از نخبگان فرهنگ و دانش معاصر افغانستان بود که به هر دو زبان فارسی و پشتو می نوشت. وی در سال 1363 ش درگذشته است.