زندگی سیاسی مسعودی از اوایل 1300ش. آغاز شد. در این سال وی «مركز اطلاعات‌» را در خیابان علاءالدوله سابق (فردوسی‌) دایر كرد. این مؤسسه تا سه سال دایر بود و اخبار داخله و خبرهای خبرگزاری‌های خارجی را كه به وسیله مخبرین خود كسب می‌كرد، در اختیار نشریه و مجلات پایتخت می‌گذاشت‌. چندی بعد تصمیم گرفت برای اولین بار روزنامه یومیه عصر را منتشر سازد.مسعودی در تیرماه 1304 امتیاز روزنامه اطلاعات را گرفت؛ در واقع امتیاز روزنامه متعلق به فردی به نام علی‌اكبر سلیمی بود كه مسعودی با نیرنگ و فشار پلیس وقت، اخذ كرد. بعدها اطلاعات دارای مؤسسات فنی و نشریاتی مانند چاپخانه اطلاعات، گراورسازی، اطلاعات كودكان، مجله اطلاعات هفتگی، مجله اطلاعات ماهانه، مجله بانوان، جوانان، تهران ژورنال و اطلاعات هوایی شد. 

اولین شماره این روزنامه، عصر 19 تیر 1305 منتشر شد. مجموعه اخبار و گزارش‌های این شماره عبارت بود از: مقاله‌ای در معرفی «مركز اطلاعات‌»، گزارش جلسه افتتاحیه مجلس ششم‌، متن نطق افتتاحیه رضاشاه در جلسه مجلس‌، خبری در مورد قیام مردم مراكش وخبری درباره انتشار بیماری وبا در هند. روزنامه اطلاعات تا چند سال به صورت یك برگ، هر روز منتشر می‌شد و عباس مسعودی در هر برگ نام خود را به عنوان صاحب امتیاز در بالای صفحه می‌نوشت. وی بعد از انتشار اولین نسخه روزنامه با مشكلات زیادی مواجه شد به طوری كه ناگزیر شد شماره دوم آن را یك ماه بعد در 19 مرداد منتشر كند. 

سرزمین بحرین كه در تقسیمات كشوری ایران به عنوان چهاردهمین استان ایران شناخته شده بود، در اردیبهشت 1349 با خیانت حكومت پهلوی، از ایران جدا شد و با این رویداد برگ دیگری به پرونده بی‌كفایتی شاهان حاكم بر ایران در حفظ تمامیت ارضی كشور افزوده شد. یكی از عناصری كه در این تراژدی نقش مؤثری ایفا كرد، عباس مسعودی بود. نجف‌قلی پسیان، كه روزگاری سردبیر اطلاعات بود، درباره‌ نقش مسعودی مدیر روزنامه اطلاعات در تجزیه بحرین می‌نویسد كه وی برای نوشتن سلسله مقالات درباره‌ بحرین كه در راستای سیاست شاه برای آماده‌سازی مردم ایران جهت پذیرش جدایی بحرین، نگاشته شد، مبلغ 15 میلیون دلار از شیخ بحرین رشوه دریافت كرد. هم‌چنین، پیروز مجتهد‌زاده در مقاله‌ای در شماره 39 فصل‌نامه‌ ره‌آورد (چاپ آمریكا) با عنوان «بحرین، سرزمین جنبش‌های سیاسی» می‌نویسد: "بدیهی است منظور از این كه حل مسأله‌ی بحرین به ابتكار شخص شاه بود، این است كه جز محمد‌رضا شاه، كس دیگری مسؤول این تصمیم نیست. اگر چه برخی افراد، مانند سناتور عباس مسعودی، تشویق كننده‌ی این تصمیم‌گیری بودند... در این جزوه [اعلامیه‌ی ارتش درباره‌ی بحرین] به استدلالی سست متوسل شده بود كه آن هنگام از سوی سناتور عباس مسعودی، یكی از مبتكران و مجریان اصلی (ولی غیررسمی) سیاست پس گرفتن ادعا نسبت به بحرین، پیش كشیده می‌شد و آن اینكه چون نفت و مروارید بحرین پایان گرفته و یا كم‌تر از آن است كه تصور می‌شد، گرفتن این مجمع‌الجزایر، برای ایران سودی نخواهد داشت كه زیان‌آور نیز خواهد بود..." 

فعالیت‌های پارلمانی مسعودی از 1314ش. آغاز شد. در این سال، وی به وكالت دوره دهم مجلس شورای ملی از تهران برگزیده شد و شش دوره متوالی ـ تا پایان دوره پانزدهم‌ـ در آن سمت باقی ماند. در 1328ش. كه انتخابات مجلس سنا برای اولین بار در تهران برگزار شد، با سمت سناتوری تهران به این مجلس راه یافت و در سال‌های بعد نیز تازمان مرگ سناتور بود. 

عباس مسعودی سرانجام روز سه شنبه 27 خرداد 1353، در 73 سالگی بر اثر سكته قلبی در دفتر کار خود درگذشت.