رئیس المُحَدثین ابوجعفر محمد بن علی بن حسین بن موسی بن بابَوَیهِ القمی ملقب و معروف به شیخ صدوق و ابنبابویه در سال 305 هجری قمری، در شهر قم متولد شد. یکی از معروفترین خاندانهای بزرگ که بیش از سیصد سال در مرکز ایران دانشمندان نامور از آن برخاستهاند خاندان بابویه است که صدوق بزرگترین شخصیت این خاندان به شمار میرود .شیخ صدوق فراگیری علوم را از نزد پدر خود آغاز کرد و در دوران عمر خود اساتید بزرگی را دید و سفرهای بسیاری کرد و هر جا که توانست از مشایخ و راویان حدیث بهرهها جست و احادیث فراوانی را جمعآوری کرد. در شهرهای مختلف با تشکیل دادن جلسات بحث و گفتگو با متعصبان باطل گرا به اثبات حقانیت امامان معصوم(علیهمالسلام) و نشان دادن صراط مستقیم و به تبلیغ عقاید شیعه و رفع شبهات میپرداخت.میراث ماندگار وی کتاب من لایحضره الفقیه است که دومین کتاب از کتب اربعه حدیثی شیعه به شمار میرود. سرانجام این عالم مجاهد در سال 381 ه.ق دعوت حق را لبیک گفت و در شهر ری دیده از جهان فروبست. پیکر پاکش در میان غم و اندوه مردمان در نزدیکی مرقد مطهر حضرت عبدالعظیم مدفون گردید. امروزه آرامگاهش به نام ابنبابویه در شهر ری مشهور و قبر منورش زیارتگاه مسلمانان است.