شهیندخت مولاوردی در تاریخ 1 آبان سال 1344 در شهر "خوی" واقع در استان آذربایجان غربی متولد شد. وی دوران کودکی و نوجوانی را در خوی و چند سالی در شهر سردشت به اقتضای شغل پدرش که نظامی بود گذراند. او فارغ التحصیل مقطع کارشناسی ارشد رشته حقوق بین‌الملل از دانشگاه علامه طباطبایی است و سابقه ندریس در آموزش و پرورش در کارنامه خود دارد. مولاوردی در دولت سید محمد خاتمی، مدیر ارتباطات بین‌الملل مرکز امور مشارکت زنان ریاست جمهوری بود و پیش از انتخاب به عنوان معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری در کابینهٔ حسن روحانی در مهر ماه سال 1392، دبیرکل جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان و مسئول کمیته حقوقی ائتلاف اسلامی زنان بود. مولاوردی چندین کتاب در حوزه حقوق زنان تالیف کرده است.
شهیندخت مولاوردی تحصیلات ابتدایی و متوسطه را در زادگاه خویش گذراند. در سال 1363 با قبولی در رشته حقوق قضایی در دانشگاه شهید بهشتی، ساکن تهران شد و سپس در دانشگاه علامه طباطبایی کارشناسی ارشد حقوق بین الملل را ادامه داد. وی با موضوع "بررسی اقدامات بین‌المللی مقابله با خشونت علیه زنان" از پایان نامه خود دفاع کرد.
شهیندخت مولاوردی بعد از دفاع از پایان نامه اش، برای کمیته امحای خشونت علیه زنان در مرکز امور مشارکت زنان که بعدها معاونت امور زنان و خانواده ریاست‌جمهوری شد، دعوت شد، همین امر مقدمه و زمینه ورود او به آن مرکز بود. بعد از آن، در مدیریت امور بین‌الملل مرکز، به‌عنوان کارشناس و کارشناس ارشد و درنهایت به عنوان مدیر در دوره سید محمد خاتمی مشغول به کار شد. او در دوران هشت ساله اصلاحات و پس از آن برای ارتقای جایگاه و حقوق زنان فعالیتهای زیادی کرد. مولاوردی از سال 1386 با دریافت ابلاغ سردفتری فعالیت خود را در این حیطه آغاز کرد. مهر ماه سال 1392 بود که مسئولیت معاونت امور زنان و خانواده ریاست جمهوری از سوی حسن روحانی، رئیس دولت یازدهم بر عهده‌اش گذاشته شد، البته در این فاصله‌ای که از شروع فعالیتش در حوزه زنان و خانواده می گذشت، از همان ابتدا در سازمانهای غیردولتی و نهادهای مدنی هم فعالیت داشت و بیشتر اوقاتش به ویژه بین سال های 1386 تا 1393 در این سازمان‌ها طی شد.
مولاوردی به اذعان خودش هیچگاه عضو رسمی هیچ حزب سیاسی خاصی نبوده است. البته با کمیسیون‌های زنان و کمیته‌های زنان احزاب، و تدوین منشور زنان همکاری کرده همچنین در زمینهٔ آموزش برای توانمندسازی سیاسی زنان مشارکت داشته است. پیش از انفکاک معاونت سیاسی از معاونت اجتماعی در وزارت کشور، شهیندخت مولاوردی به همراه چند تن دیگر اقدام به تشکیل "جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان" کردند. دخواست آنها به کمیسیون ماده 10 احزاب، ارسال و پروانه کمیسیون ماده 10 برای این جمعیت به عنوان یک حزب و تشکل صادر شد. اساسنامه جمعیت بیشتر صنفی و تخصصی بود و بیشتر اعضای آن زنان حقوقدانی بودند که محور عمده فعالیتشان دفاع از حقوق حرفه‌ای و صنفی زنان بود. مولاوردی بعدها در تشکل‌های دیگر زنانه دارای مجوز از کمیسیون ماده 10 مانند انجمن "روزنامه نگاران زن ایران" (رزا) و "جمعیت زنان مسلمان نواندیش" عضویت و فعالیت داشت و فعالیتهای وی بیشتر به سمت ارتقای مشارکت سیاسی زنان بود. فعالیتهای اجتماعی مولاوردی در حیطه زنان: - عضویت در انجمن اسلامی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی (1363 – 1368) - عضویت در هیئت موسس انجمن حمایت از حقوق زنان ( از 1378) - عضو و مسئول کمیته حقوقی ائتلاف اسلامی زنان - عضویت در جمعیت زنان مسلمان نواندیش (ایران) - عضویت در انجمن روزنامه نگاران زن ایران (رزا) - عضویت در مرکز پژوهشی موسسه مطالعات و تحقیقات زنان - عضویت در هیئت موسس انجمن دوستی ایران و بلژیک - عضو و نایب رییس کمیته امور زنان خانه احزاب ایران (دوره چهارم) - عضویت در شورای مرکز ی شبکه ارتباطی سازمانهای غیردولتی زنان ایران (1384) - عضویت در دبیرخانه موقت نفی خشونت علیه زنان (1381 - 1382) - عضویت در کمیته حقوقی کنگره «زن دانشگاه فردای بهتر» (1377) - عضویت در کمیته اجرایی همایش بین المللی مشارکت سیاسی زنان در کشور های اسلامی ( 1381) - عضویت در کمیته اجرایی همایش نکوداشت بین المللی بانوان برگزیده / سازمان فرهنگ و ارتباطات اسلامی ( 1382) - عضویت در کمیته اجرایی کارگاه آموزشی منطقه ای مدیریت فناوری بانوان ( 1381)
- دبیرکل جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان ( از 1378) - همکاری در تدوین اولین گزارش ملی توسعه انسانی جمهوری اسلامی ایران / سازمان مدیریت و برنامه ریزی ( 1378 ) - همکاری در تدوین گزارش ملی وضعیت زنان در جمهوری اسلامی ایران ( 1378) - کارشناس ارشد ارتباطات بین الملل مرکز امور مشارکت زنان ریاست جمهوری ( 1377 – 1380) - عضویت در کمیته ملی تدوین گزارش کشوری حقوق کودک / وزارت امور خارجه ( 1379 ) - سرپرست ارتباطات بین الملل مرکز امور مشارکت زنان ریاست جمهوری ( 1380 – 1381) - عضویت در کمیته تخصصی توسعه روابط خارجی برنامه چهارم توسعه کشور ( 1382) - عضویت در کارگروه زنان و برنامه چهارم توسعه کشور / مرکز امور مشارکت زنان (1382) - عضویت در کمیته ملی تدوین گزارش ادواری کنوانسیون رفع تبعیض نژادی / وزارت امور خارجه ( 1381 – 1382 ) - عضویت در کمیته ملی تدوین گزارش ادواری میثاق بین المللی حقوق فرهنگی اقتصادی و اجتماعی / وزارت امور خارجه ( 1381 – 1382) - مدیر ارتباطات بین الملل مرکز امور مشارکت زنان ریاست جمهوری ( 1381 - 1384) - عضویت در کمیته مدیریتی پروژه مشترک مرکز امور مشارکت زنان و صندوق جمعیت ملل متحد (UNFPA) – ( 1381-1383) - عضویت در کمیته حقوقی اداره کل امور زنان وزارت کشور (1381 – 1384 ) - نماینده مرکز امور مشارکت زنان در کمیته حقوقی و کنسولی شورای عالی امور ایرانیان خارج از کشور ( 1383) - نماینده مرکز امور مشارکت زنان در کمیته اجتماعی شورای عالی جوانان ( 1383) - نماینده مرکز امور مشارکت زنان در کمیسیون سیاسی امنیتی مجمع تشخیص مصلحت نظام برای بررسی تدوین سیاست های کلی نظام در زمینه چالش های حقوق بشری ( 1383) - دبیر کمیته ملی آماده سازی اجلاس پکن + 10 (1383) - دبیر کمیته تدوین گزارش ملی وضعیت زنان در جمهوری اسلامی ایران ده سال بعد از پکن ( پکن + 10) – ( 1383) - نماینده مرکز امور مشارکت زنان در کمیته بین الملل شورای فرهنگی اجتماعی زنان ( 1384) - نماینده تام الاختیار مرکز امور مشارکت زنان در کمیته ملی اهداف توسعه هزاره (MDG)-(1384) - عضویت در کمتیه ملی امحای خشونت علیه زنان و بررسی معضل خودسوزی زنان / مرکز امور مشارکت زنان - عضویت در گروه کاری « بازنگری قانون مدنی » کمیته زنان دفتر مطالعات فرهنگی مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی ( 1380 – 1382) - همکاری در تدوین دومین گزارش ملی توسعه انسانی جمهوری اسلامی ایران و مجری پروژه گروه کاری زنان / سازمان مدیریت و برنامه ریزی ( 1382 – 1384) - همکاری در تدوین گزارش ملی جمعیت و توسعه ( 10 + 1384 – 1383)–(ICPD) - سردفتر اسناد رسمی 1012 تهران از سال 1386 - همکار پروژه تدوین سیاست های تحکیم بنیان خانواده در جمهوری اسلامی ایران (مجمع تشخیص مصلحت نظام) - مجری پروژه بررسی تطبیقی حقوق کودک در کشور ترکیه و ایران (کمیته زنان و جوانان مجمع تشخیص مصلحت نظام، 1389) - مجری پروژه بررسی تطبیقی حقوق کودک در کشور ایالات متحده آمریکا و ایران (کمیته زنان و جوانان مجمع تشخیص مصلحت نظام ، 1389) - مجری پروژه بررسی قانون حقوق و مسئولیت های زنان در ایران و کنوانسیون رفع کلیه اشکال تبعیض علیه زنان (تفاوت ها، تشابهات و زمینه های اقدام)، دفتر سازمان ملل در تهران – 1389 - معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده در دولت یازدهم (1392)
- مدیر مسئول انتشارات عصر حقوق ( 1378 – 1387) - مدیر مسئول انتشارات گنجینه علوم انسانی ( از 1378) - دبیر سرویس فرهنگی فصلنامه ریحانه / مرکز امور مشارکت زنان ( 1381 – 1383) - عضویت در هسته های تحقیقاتی «خلاءهای قانونی حقوق زن» و «حقوق جنگ» جهاد دانشگاهی دانشکده حقوق دانشگاه شهید بهشتی (1364 – 1368) - محقق طرح ارزیابی عملکرد کمیسیون های امور بانوان در هفته زن و همکاری در تهیه و تدوین بولتن های داخلی کمیسیون های امور بانوان / وزارت کشور (1370) - مجری پروژه بررسی تطبیقی اقدامات مقابله با خشونت علیه زنان در کشورهای اسلامی / جمعیت حمایت از حقوق بشر زنان - تدریس و سخنرانی در همایش ها، نشست های تخصصی، میزگردها، سمینارها، دوره ها و کارگاه های آموشی و ... ( قریب 60 مورد )
9 مرداد ماه سال 1392، در آستانه برگزاری مراسم تحلیف رئیس دولت یازدهم و معرفی کابینه جدید از سوی وی به مجلس، در حالی که شنیده ها حاکی از عدم حضور زنان در کابینه پیشنهادی بود؛ نشست "سهم زنان در دولت تدبیر و امید"، به همت انجمن روزنامه‌نگاران زن ایران، با حضور جمعی از فعالان سیاسی و اجتماعی زن، با محوریت عدم حضور زنان در کابینه دولت روحانی، در محل دفتر موسسه مطالعات و تحقیقات زنان برگزار شد. شهیندخت مولاوردی به عنوان دبیر کل جمعیت دفاع از حقوق بشر زنان و عضو ائتلاف اسلامی زنان در این جلسه در اعتراض به آنچه که در پیش بینی ها عنوان شده بود گفت: «دیوارهایی برای ورود زنان به سیاست قد برافراشته اند که مانع ورود آن ها به دروازه قدرت می‌شود . از دیرباز سیاست را قلمرو مردان می‌دانستند، برای همین آنان امکانات، قدرت و ثروت را در اختیار دارند.» مولاوردی با انتقاد از انتصاب‌های حسن روحانی و قرار نداشتن وزیر زن در کابینه دولت یازدهم عنوان می‌کند: «سهم زنان در لیست 33 نفره دولت یازدهم صفر است، چرا به زنان اعتماد نمی‌کنند و تناسب رشته با پست مدیریتی را به زبان می‌آورند، در حالی که یک پزشک اطفال 16 سال وزیر امورخارجه کشور بوده است.»
اوایل مهر سال 1392 پس از فراز و نشیب‌های زیاد در بررسی گزینه های مطرح برای سمت "معاون رییس جمهور در امور زنان و خانواده" زمزمه‌هایی از تلاش های معصومه ابتکار برای انتخاب مولاوردی به گوش رسید به طوری که پایگاه خبری - تحلیلی خانواده و زنان در تاریخ 6 مهر سال 1392 نوشت: «خبرها از انتصاب نهایی رییس‌جمهور برای پست « معاون رییس‌جمهور در امور زنان و خانواده » می‌دهد. ظاهراً تلاش‌های مصرانه معصومه ابتکار به نمایندگی از جریانات اصلاح‌طلب برای معرفی شهیندخت مولاوردی و متقاعد کردن رییس‌جمهور برای این انتخاب ، موفقیت‌آمیز بوده است و او تا چند روز آینده معرفی خواهد شد . » این پایگاه اطلاع رسانی با انتقاد از احتمال انتخاب شهیندخت مولاوردی، نوشت: «او از چهره‌های اصلاح‌طلب فعال در حوزه زنان است که تلاش‌های بسیاری را در دوران هشت ساله اصلاحات و پس از آن برای ارتقای جایگاه و حقوق زنان براساس آموزه‌های فمینیسم اسلامی و برابری جنسیتی داشته است.» سرانجام تلاش های ابتکار به ثمر نشست و دکتر حسن روحانی در تاریخ 16 مهر سال 1392 طی حکمی شهیندخت مولاوردی را به عنوان معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده منصوب کرد. متن حکم دکتر روحانی به این شرح است: بسم الله الرحمن الرحیم سرکار خانم شهیندخت مولاوردی به استناد اصل 124 قانون اساسی و نظر به تجارب ارزشمند سرکار عالی، به موجب این حکم شما را به عنوان «معاون رییس‌جمهور در امور زنان و خانواده» برمی‌گزینم. امید است با عنایات الهی ، در خدمت به ملت شریف ایران و نظام جمهوری اسلامی با رعایت اصول قانون‌مداری، اعتدال گرایی و منشور اخلاقی دولت تدبیر و امید موفق باشید. حسن روحانی
شهیندخت مولاوردی
خلاصه زندگی نامه
شهیندخت مولاوردی، حقوق‌دان، پژوهشگر امور زنان و فعال سیاسی اصلاح طلب که مهر ماه سال 1392 از سوی رئیس دولت یازدهم به سمت معاون رئیس جمهور در امور زنان و خانواده منصوب شد.
درخت واره
ورود/ثبت نام
اسناد و مراجع