قاسم صادقی برای کسب علم و دین به حوزه علمیه رفت؛ او در زادگاهش مدتی نزد شیخ حسینعلی معزی تحصیل مقدمات نمود و بعد از 2 سال برای ادامه تحصیل رهسپار حوزه علمیه مشهد مقدس شد. صادقی پس از پایان تحصیلات  مقدماتی در مدرسه نواب، دوره جامع المقدمات و ادبیات را نزد استاد "ادیب نیشابوری"، ‌شرح قوانین را در محضر "حاج سید احمد مدرس یزدی"، سطوح عالیه را نزد "علامه شیخ هاشم قزوینی" و معارف اسلامی را در کلاس درس "آیت الله شیخ مجتبی قزوینی" فرا گرفت. او بیش از 20 سال نداشت که به حلقه شاگردان درس فقه و اصول آیت الله العظمی میلانی(ره) راه یافت و مدت 10 سال از آن محضر پر بار کسب فیض کرد.  

صادقی که از وجود تبلیغات زهرآگین مادیون و ملحدان در مراکز فرهنگی کشور بسیار ناراحت بود و می دید که چگونه پیروان دیگر مذاهب از تشکیلات گسترده ای برخوردارند اما حوزه های علمیه به سبب محدودیت هایی که رژیم پهلوی ایجاد می کرد فاقد آن هستند، عذاب می کشید. به همین دلیل در پی آن بود تا از راه های مختلف وارد مجامع اسلامی مرتبط با  نسل جوان شود و با افکار و مشکلات جوانان بیشتر آشنا گردد. او با همین انگیزه وارد دانشکده الهیات شد و دوره 3 ساله وعظ و تبلیغ و لیسانس منقول را با موفقیت گذراند. او پس از گرفتن دانشنامه کارشناسی به خدمت آموزش و پرورش در آمد و به مدت 2 سال در دبیرستان های نطنز، ورامین و تهران به تدریس فلسفه و علوم دینی پرداخت. حجت الاسلام صادقی همزمان در دوره کارشناسی ارشد و پس از آن دکترای الهیات (فقه و مبانی حقوق اسلامی) در دانشکده الهیات دانشگاه تهران پذیرفته شد و پس از پایان تحصیل به دانشکده الهیات دانشگاه مشهد وارد و به عنوان استادیار به نشر معارف اسلامی مشغول شد.  

حجت الاسلام صادقی را شاید بتوان یکی از بنیانگذاران بحث و مناظره با فرق اسلامی و نیز مکتب های مادی و غیر اسلامی دانست. او با تأسی به قرآن، هدایت یک فرد را هدایت همه جامعه می دانست. او توحید را آغاز و انجام هر بحث و مناظره و شناخت صحیح و دقیق آن را مهمترین نقطه عطف زندگی انسانها می دانست.  وی معتقد بود تا خداشناسی و توحید کامل و صحیح نباشند، هیچیک از مبانی اسلام در جایگاه خود قرار نمی گیرد و برای شناخت دقیق و صحیح توحید جز از طریق استفاده از روایات و اخبار صحیح ائمه اطهار(ع) راهی نیست. شهید صادقی برای اثبات و نشر حقایق اسلام به هر جا و مکان از دور افتاده ترین روستاها و تا قلب شهرها با هر فردی اعم از بی سواد، مبلغ، دانشمند، مسلمان، مسیحی، ‌یهودی و... به مناظره و گفتگو می نشست و برای اثبات دیدگاه مبتنی بر اسلام، قرآن و ولایت، از سهل ترین روش ها برای افراد کم اطلاع تا پیچیده ترین طرق استدلال برای دانشمندان بهره می جست (کلم الناس علی قدر عقولهم). او برای اثبات حقانیت اسلام و تشیع همچنین به کشورهای عربستان سعودی، سوریه، اردن و مصر سفر کرد و دو کتاب ارزشمند با عنوان "مسلمان و مادی" و "سفر سیر تکاملی" و دهها مقاله از خود به یادگار گذاشت.  

حجت الاسلام قاسم صادقی در سال 1342، بواسطه آشنایی با نهضت حضرت امام خمینی(ره) به علت فعالیت چشمگیر علیه رژیم شاه مدتی زندگی مخفیانه را پیش گرفت و حتی روزها در کوه ها به سر می برد تا سرانجام با مشورت عده ای از دوستان توانست با تاکتیک های خاصی، در قالب اجتماع به فعالیت های تبلیغی و ارشادی خود ادامه دهد. شهید صادقی در همایشی که برای معلمین علوم دینی مشهد در سال 1354 برگزار شده بود، همراه شهید بهشتی، شهید باهنر، محسن قرائتی و ... شرکت کرد که رژیم روز چهارم با ادامه برگزاری آن مخالفت نمود و آن را به تعطیلی کشاند. او در سال 1357 در تظاهراتهای مردمی مشهد، شرکت داشتند و در طول نهضت انقلاب اسلامی با سخنرانی علیه رژیم و تنویر افکار عمومی، نهضت امام راحل را به مردم معرفی می کرد.  

شهید صادقی همواره پاسدار ارزش های اسلامی و انقلابی بود، پس از پیروزی انقلاب و در آستانه برگزاری اولین دوره مجلس شورای اسلامی با اصرار دوستان و تأکید علماء به عنوان وظیفه شرعی، نامزد حوزه انتخابیه مشهد مقدس شد و به عنوان سومین نماینده مجاوران حرم رضوی به مجلس راه یافت و در کمیسیون آموزش و پرورش، فرهنگ و تحقیقات عالیه مجلس به خدمت به فرهنگ و کشور پرداخت. 

حجت الاسلام قاسم صادقی سرانجام در هفتم تیر سال 1360 در کنار دیگر یاران امام(ره) در انفجار دفتر حزب جمهوری اسلامی به فیض شهادت نائل شدند. پیکر شهید صادقی با درخواست عده ای از بزرگان به خصوص نماینده ولی فقیه در استان خراسان رضوی و برخی دیگر از یارانش به مشهد منتقل و در صحن آزادی به خاک سپرده شد.