حجت الاسلام سید علی اکبر ابوترابی، در سال 1318 در شهر قم به دنیا آمد. پدر بزرگوارش آیت الله سید عباس ابوترابی، فرزند آیت الله سید ابوتراب و مادرش دختر آیت الله سید محمد باقر علوى قزوینى بود. او پس از اخذ دپیلم، با تشویق پدر، وارد حوزه علمیه مشهد شد. علی اکبر ابوترابی با آغاز نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی(ره)، وارد عرصه مبارزات سیاسی شد و در هجوم عوامل رژیم ستم شاهی به مدرسه فیضیه قم، مورد ضرب و شتم مأموران شاه قرار گرفت. در پی تبعید حضرت امام(ره) به نجف، حجت الاسلام ابوترابی به حضور امام شتافت و در درس خارج فقه و اصول آن حضرت حاضر گشت. وی پس از 6 سال اقامت در نجف، هنگامی که قصد داشت اعلامیه های امام(ره) را به ایران بیاورد در مرز خسروی دستگیر و پس از شکنجههای متعدد، به زندان منتقل شد. ایشان با افرادی همچون شهید رجایی، مقام معظم رهبری آیت الله خامنه ای، آیت الله بهشتی، سید علی اندرزگو و... فعالیت نزدیک و همکاری زیادی داشت و در پیروزی انقلاب اسلامی تلاش فراوانی از خود نشان داد. با آغاز جنگ تحمیلی، ابوترابی به همراه شهید چمران در ستاد جنگهای نامنظم به سازماندهی نیروهای مردمی پرداخت تا این که در 26 آذر ماه 1359 در یکی از مأموریتهای شناسایی به اسارت دشمن بعثی در آمد و به مدت 10 سال، امیدبخش اسیران در بند رژیم عراق بود که به حق "سید آزادگان" لقب گرفته بود. حجت الاسلام سید علی اکبر ابوترابی، این عالم نستوه، مجاهد دوران ستم شاهی و نماینده ولی فقیه در ستاد امور آزادگان و نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در دوره چهارم و پنجم، در روز 12 خرداد 1379 در اثر سانحه رانندگی در راه زیارت امام رضا(ع) به همراه پدر ارجمندشان آیت الله حاج سیدعباس ابوترابی به لقاءالله پیوست و در صحن آزادی حرم مطهر امام رضا(ع) به خاک سپرده شد.