شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان، در سال 1948 میلادی در شهر العین در فاصله 140 كیلومتری ابوظبی پایتخت امارات عربی متحده، متولد شد. او فرزند "زاید بن سلطان بن خلیفه بن عیسی بن فلاح آل نهیان" از قبیله عربی "بنی یاس" است. وی از سال 2004 و پس از مرگ "شیخ زاید آل نهیان " بنیانگذار امارات، به عنوان رئیس حکومت این کشور و امیر ابوظبی برگزیده شد. وی به همراه دو خواهر خود از زن اول شیخ زاید بود که در کنار شیخ محمد و 6 برادر دیگرش که از زن دوم بنیانگذار امارات هستند، در سالهای پس از مرگ شیخ زاید این کشور را کنترل کردند و در این مدت شیخ خلیفه با وجود بیماری توانست مسیر بنیانگذار امارات را دنبال کرده و با اعمال سیاست های ملایم از فروپاشی این کشور جلوگیری کند. امارات عربی متحده از هفت امارت ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، راس الخیمه، فجیره و ام القیوین در سال 1971 تشکیل شد. این امارت ها بر اساس توافق اتحادیه در امور داخلی خود به طور کامل مستقل هستند و تنها در سیاست خارجی و امور نظامی تابع ابوظبی که پایتخت امارات است، پیروی می کنند. هریک از امارت های تشکیل دهنده امارات دارای حاکم و ولیعهد جداگانه هستند که در صورت مرگ حاکم کنونی، جانشین وی خواهند شد. شیخ خلیفه بن زاید در تاریخ 25 ژانویه 2014 دچار سکته مغزی شده و بعد از عمل جراحی پزشکان خبر از بهبودی حال وی دادند. او یکی از حامیان غرب در جزیرة العرب شناخته می شود.