حسن کسائی در سوم مهر سال 1307 ه.ش، در کوچه باغ کلم، محله بید آباد اصفهان متولد شد. وی از کودکی گرایش به آواز خوانی داشت و از "تاج اصفهانی" و "ادیب خوانساری" تعلیم گرفت اما هنگامی که صدای نی را شنید، مجذوب آن شد؛ سپس در نوجوانی با "ابوالحسن صبا" آشنا شد و سه تار را از او آموخت. او نی را برای اولین بار در سال 1329 به ارکستر برد و با ارکستر رادیو ارتش اصفهان نخستین کار خود را در دنیای موسیقی عرضه کرد.در اوایل دهه 30، کسائی همکاری خود را با سلسله برنامه رادیویی "گل ها" آغاز نمود؛ سپس از سال 1344 به فعالیت هایی چون تکنوازی، همنوازی، ریاست شورای موسیقی رادیو، تدریس در مرکز فرهنگی رادیو اصفهان و تدریس در دانشگاه فارابی اصفهان پرداخت. وی در دهه پنجاه از وزارت فرهنگ و هنر، نشان لیاقت هنری را دریافت کرد و به اجرای ردیف موسیقی ایران با سه تار و آواز در رادیو اصفهان مشغول شد.کسائی از سال 1378 تا سال 1389، وارد دوره جدیدی از ضبط نواخته ها و ساخته های خود شد؛ او در سال 1378 نشان درجه یک فرهنگ و هنر را دریافت نمود و در سال 1381 موفق به دریافت تندیس چهره ماندگار در رشته موسیقی شد. مرداد ماه سال 1385 مجدداً با سه تار و آواز و در تیرماه 1386 با نی، ردیفی از وی ضبط شد و در اختیار علاقه مندان قرار گرفت.درباره سبک و شیوه کسائی به طور کلی می توان گفت علاوه بر تأثیر پذیری از شیوه قدما، ذوق، سلیقه و قریحه ذاتی و همچنین شرایط محیط و نیاز زمان در نوازندگی او نقش فراوانی داشته است.کسائی در سال های پایانی عمرش به سرطان مبتلا شد و عصر روز 25 خرداد سال 1391 در اصفهان بدرود حیات گفت و طبق وصیت نامه اش کنار مقبره استاد تاج اصفهانی در تخت فولاد اصفهان به خاک سپرده شد.