حسام آرمندهی تحصیلات مقدماتی خود را در مدرسه "روزبه" در "تهران" آغاز کرد و بعد از پشت سرگذاردن مقطع پیش دانشگاهی در مدرسه "فیض" در کنکور سراسری شرکت کرد و در دانشگاه "شریف" در مقطع لیسانس در رشته "علوم کامپیوتر" پذیرفته شد.او به رشته کارآفرینی علاقه مند بود و در دوره های آزاد کسب و کار در دانشگاه "شریف" شرکت کرد و برای مقطع فوق لیسانس در دانشکده کارآفرینی دانشگاه "تهران" پذیرفته شد اما چون همزمان در دانشگاه کارآفرینی "چالمرز" در "سوئد" نیز پذیرفته شده بود، عازم آنجا شد.حسام آرمندهی نزدیک 1 سال در موسسه های Encubator و Chalmers Innovation روی کسب و کارهای نوپای مربوط به دانشگاه "چالمرز" کار کرد.او در ترم دوم تحصیلی خود به عنوان پروژه درسی یک کسب و کار گروهی را به همراه تیمی از دانشجویانی که از کشورهای مختلف بودند، برنامه ‌ریزی کرد. ایده‌ کار بر این اساس بود که به وسیله هوش مصنوعی افرادی را که به بازی‌ های آنلاین معتاد بودند، شناسایی کنند تا دولت "سوئد" برای رفع اعتیاد به آنها کمک کند. البته این پروژه به خاطر از هم پاشیدن افراد گروه، نیمه تمام باقی ماند.او بعد از 1 سال در دی ماه 1389 برای تعطیلات سال نو میلادی به "ایران" آمد و دیگر برای ادامه تحصیل بازنگشت. 

حسام آرمندهی در دوران دانشجویی به همراه 2 تن از دوستانش پروژه‌ های مختلفی از جمله سیستم آموزش راهبران پتروشیمی و سیستم رای ‌گیری المپیاد جهانی فیزیک اصفهان را در قالب شرکتی نوپا پیاده‌ سازی و اجرا کرد ولی کسب و کارهای اینترنتی آنها خیلی جدی نشد.او با شریکش "محمدرضا محمدی" سایتی برای چاپ بر روی تی شرت با نام "طوطی" تاسیس کرد که به صورت اینترنتی از مشتری سفارش میگرفت و محصول را تحویل می داد اما با رفتن یکی از شرکا به خارج شرکت تعطیل شد. شروع ایده نو در کسب و کارآرمندهی که در دی ماه 1389 برای تعطیلات به ایران آمده بود، قرار شد 2 هفته بیشتر بماند و در پروژه ‌ای به نام "فارسی‌ تل" در شرکتی به نام "همراه همزبان ایرانیان" همکاری کند. او می خواست با شرکت‌ هایی همچون "ایرانسل" و "سونی" درباره توزیع محصول شرکت مذاکره کند اما آینده تجاری خوبی برای این پروژه رقم نخورد.او در همان روزهای اول متوجه شد که محصول از لحاظ فنی و تجاری ماندگار نخواهد بود و تصمیم گرفت که تمام تلاشش را روی ارائه محصول جدید و قانع کردن مدیران و سرمایه ‌گذاران برای توقف "فارسی ‌تل" متمرکز کند. 

آرمندهی سراغ ایده‌ راه‌ اندازی اَپ ‌اِستور رفت. اپ استورها سایت های ارائه دهنده نرم افزارهای تحت اندورید برای گوشیهای موبایل بودند. در زمان آغاز پروژه، نسخه اندروید "مارکت گوگل" و اپ‌ استورهای "سامسونگ" و "سونی" وجود داشت اما گوگل خدماتش برای ایرانیان تحریم بود و مابقی فعالیت چندان جدی و قدرتمندی نداشتند و خدمات آنها محدود به یک برند گوشی بود.حسام آرمندهی ظرف 2 ماه نسخه اولیه بازار را با تجربه ‌ای که از لحاظ فنی در اندروید کسب کرده بود، ارائه نمود و در بهمن ماه 1389 نسخه اولیه اپلیکیشن بازار به صورت مستقل شکل گرفت. آرمندهی در اولین نمایشگاه موبایل ایران در سال 1389 کافه بازار را معرفی نمود و بعد از نمایشگاه این برنامه را در دو فروم فارسی، تالارهای گفتگوی تحت وب قرار داد تا بازخوردهای بیشتری را از مردم دریافت نماید و در تعطیلات نوروز 1390، کافه بازار مورد استقبال کاربران قرار گرفت.اولین بار توسط "محسن صحافی"، نویسنده وبلاگ "فارنت" کافه بازار معرفی شد و بلافاصله روی خبرگزاری‌ ها تبلیغ آن قرار گرفت و در تابستان 1390 تعداد کاربران کافه بازار به 100 هزار نفر رسید. اهمیت کافه بازارقبل از به وجود آمدن کافه بازار، اکثر کاربران مجبور بودند نصب اپلیکیشن ها را از طریق کامپیوتر و یا مغازه ‌های فروش موبایل انجام دهند اما ساختار متفاوت کافه بازار باعث شد این فرآیند بسیار ساده ‌تر شود و بر همین اساس بازخوردهای مثبتی را در استفاده کاربران ایجاد نمود. نصب کافه بازار بر روی محصولات سونیآرمندهی در تابستان سال 1390 در خصوص نصب برنامه کافه بازار به صورت پیش‌ فرض بر روی دستگاههای "سونی" وارد مذاکره شد و این شرکت نماینده رسمی خود را از "انگلستان" به "ایران" فرستاد. نماینده سونی کار را تایید کرد اما پس از مدتی به خاطر تحریم‌ ها از همکاری با کافه بازار سرباز زدند.  

اواخر تابستان سال 1390 قابلیت پرداخت اینترنتی در اپلیکیشن کافه بازار ایجاد شد. در ابتدا این برنامه از طریق تبلیغات و فروش کارت شارژ، کسب درآمد داشت اما با شناخته شدن بیشتر کافه بازار، مدیران آن تصمیم به فروش برنامه گرفتند. بر همین اساس یک تقویم فارسی را بر روی بازار قرار دادند و زمان استفاده از تقویم فارسی را به مدت 1 ماه رایگان قرار دادند اما با ایجاد قابلیت پرداخت و گذشت این یکماه، برای داشتن نسخه کامل، کاربر باید مجددا به بازار می ‌آمد و نسخه‌ کامل تقویم فارسی را خریداری می ‌کرد.پس از راه افتادن قابلیت پرداخت و انجام اولین آزمایش، فیدبک‌ های خوبی دریافت شد و کم ‌کم از شرکتهای توسعه ‌دهنده نرم ‌افزار، ایمیلهای درخواست انتشار برنامه تحت اندروند در کافه بازار دریافت شد و تا مدتها هر کس اپلیکیشنی داشت فایل آن را ایمیل می ‌زد و در صورتی که برنامه‌ ها مشکلی نداشت، آن ها را همراه با متن و تصاویری که فرستاده بودند، توسط مسئولین در کافه بازار قرار داده می شد. این روال به صورت دستی ادامه داشت تا زمانی که سامانه توسعه ‌دهندگان نرم افزار راه اندازی شد.1 سال بعد از راه ‌اندازی پرداخت در بازار، پرداخت درون برنامه‌ ای نیز راه ‌اندازی شد.کافه بازار سهامدارانی از خارج از موسسین دارد اما این شرکت بیشتر متکی بر درآمدهای خود از تخصص نیروی انسانی و نه سرمایه‌ ‌گذاری مالی رشد کرد. 

آرمندهی هنگامی که فروشگاه اپلیکیشن را راه اندازی کرد، دامنه getbazaar.com  را ثبت کرد که ایده آن از روی getfirefox.com گرفته شده بود. در آن زمان از طریق این دامنه کاربران می توانستند اپلیکیشن بازار را دانلود کنند.بعدها سرویسهای بیشتری از جمله کاتالوگ وب و پنل توسعه ‌دهندگان به مجموعه اضافه شد و تصمیم برآن شد که دامنه را عوض کنند. ایده‌ اولیه برای نام جدید "کف بازار" بود اما رئیس وقت هیئت مدیره نام "کافه بازار" را پیشنهاد داد.