با نگاهی به تاریخ شکل گیری و گسترش پدیده صهیونیسم در سطح بین‏الملل روشن می شود که یکی از مؤلفه های اساسی رشد و گسترش این پدیده، استفاده از ابزارهای مالی شرکت‏ها و مؤسسات اقتصادی کلان بوده است. یکی از مؤسسات مهم صهیونیستی که با حمایت های مالی و البته با ظاهری بشردوستانه به حمایت از مخالفان کشورهای مختلف در جهت توسعه نفوذ صهیونیسم می پردازد، بنیاد سوروس است.    بنیاد سوروس راهی برای حمایت مخفیانه  بنیاد سوروس وابسته به جرج سوروس، سالهای متمادی است که با تشکیل یک شرکت سرمایه گذاری و یک سازمان مطالعاتی حقوق بشر در بیشتر نقاط جهان به نفع توسعه صهیونسیم فعالیت می کند. با این حال سوروس جهت ظاهرسازی این مسأله سعی نموده است تا در هر کشور فعالیت های مالی و مطالعاتی را به همراه یکدیگر دنبال نماید؛ به عبارت دیگر، وی در کشورهای مربوط، علاوه بر اینکه شرکتی را برای کسب ثروت و سرمایه گذاری تأسیس می کند، سازمان مطالعاتی را برای چگونگی مصرف این درآمدها شکل می دهد و جالب آن که این دو سازمان، حق برقراری رابطه مستقیم و یا حتی گفت‏وگو و تبادل نظر با یکدیگر را ندارند تا از این طریق، راه بر هر گونه اتهام دولت ها مبنی بر حمایت سوروس از مخالفین این کشورها بسته شود. بنیاد مذکور در بیش از 30 کشور جهان از جمله: جمهوری‏های آذربایجان، ‌ارمنستان، ‌ازبکستان، اوکراین، ‌تاجیکستان، روسیه، گرجستان، قرقیزستان،‌ قزاقستان و مولداوی دارای نمایندگی های فعال است.    دنبال کردن اهداف پنهانی با تأسیس بنیاد سوروس هدف بنیاد سوروس از تأسیس این نمایندگی‌ها، به راه انداختن انقلاب‌های مخملی در کشورهای هدف و تغییر نظام سیاسی این کشورها بود. سوروس اهداف پنهانی مناسب با منافع رژیم صهیونیستی و آمریکا را در کشورهای مختلف دنبال می‌کند و بازوی غیر رسمی «سیا» و «موساد» در بسیاری از کشورها محسوب می‌شود. فعالیت سوروس با هدف ایجاد زیربنای اجتماعی و سیاسی «جامعه باز» صورت می گیرد و اغلب نیز معتقدند هدف از طرح های خیریه سوروس نه حمایت از علم و آموزش بلکه ایجاد تغییرهای تمدنی در کشورها است. بر مبنای ادعای رسانه های آمریکایی، جرج سوروس در سال‌های اخیر مبلغ 4 میلیارد و 600 میلیون دلار آمریکا به ایالات متحده و دیگر کشورهای جهان برای امور خیریه اهدا کرده است.  بنیادی مدافع صهیونیست در قالب حامی دموکراسی و حقوق بشر عمده ترین فعالیت این بنیاد در حوزه کشورهای آسیای میانه و قفقاز است. در واقع برای اولین بار در سال 1997 و در جریان ورشکستگی مالی و اقتصادی کشورهای جنوب شرق آسیا، فعالیت بنیاد مذکور به آسیای میانه کشیده شد و در کشورهای این منطقه نمایندگی‌هایی را تحت عنوان «جامعه باز» تأسیس نمود. این مسأله به معنای آن است که بنیاد سوروس سعی دارد تا در مناطقی از جهان با بهانه قراردادن حمایت از دموکراسی و حقوق بشر، جریانات سیاسی را به نفع صهیونیسم هدایت نماید که مهم ترین ابزار، مسأله سرمایه‏های هنگفت این بنیاد و اقدام از طریق برنامه‏های مختلف سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است. جرج سوروس ضمن ارتباط گیری و ملاقات با سران احزاب و سازمان های سیاسی كشورها، نمایندگانی را با هدف كمک به توسعه دموكراسی به كشورهای هدف اعزام كرده است. ارتباط سوروس و نفوذ وی در كشورهای غربی به حدی است كه سفرای كشورهای غربی به ویژه آمریكا و انگلیس به عنوان مجریان و مدیران اجرایی بنیاد سوروس و هماهنگ كننده نیروها در كشور هدف عمل می كنند.  

بنیاد سوروس سعی دارد تا در مناطقی از جهان با بهانه قراردادن حمایت از دموكراسی و حقوق بشر، جریانات سیاسی را به طرف منافع صهیونیسم و نئوكانهای آمریكایی هدایت نماید كه مهمترین ابزار آن، سرمایه‏های هنگفت این بنیاد و اقدام از طریق برنامه‏های مختلف سیاسی، فرهنگی و اجتماعی است. روند کاری بنیاد سوروس به این شکل است که این بنیاد، مرکز مطالعاتی را در کشورهای مختلف فعال می کند و سپس با ارزیابی مخالفان دولت مرکزی و حمایت از مطبوعات مخالف دولت، زمینه را برای انقلابی آرام فراهم می نماید.    نقش بنیاد سوروس در انقلاب مخملی گرجستان بنیاد سوروس در گرجستان، با صرف 20 میلیون دلار به حمایت از مخالفین شوارد‌نادزه برخاست و در واقع علت این مسأله گرایش وی به سمت مسکو بود که منابع رژیم صهیونیستی و آمریکا را بر نمی تابید. بنابراین سوروس جهت براندازی نادزه حدود 500 هزار دلار در شبکه روستاوی 2 که نقش برجسته ای در انقلاب مخملی گرجستان داشت سرمایه گذاری نمود تا از این طریق، ضمن تشویق مردم به شورش با آموزش لازم، آنها را برای رسیدن هر چه زودتر به انقلاب نزدیک نماید. اقدامات سوروس در گرجستان تا آنجا ادامه یافت که پس از استعفای نادزه و تشکیل دولت جدید چهار تن از اعضای دولت جدید گرجستان شامل وزرای آموزش و پرورش، دادگستری، دارایی و ورزش جوانان وابسته به میلیارد یهودی یعنی جرج سوروس بودند که قبلاً کارمند دفاتر وی محسوب می شدند. سوروس در مصاحبه ای كه در سال 2008 با روزنامه لس آنجلس تایمز انجام داده، عنوان داشته است: «من دوست دارم سناریوی مشابه با وقایعی كه در گرجستان به وقوع پیوسته در كشورهایی نظیر قزاقستان، تاجیكستان، تركمنستان و ازبكستان در آسیای مركزی تكرار شوند.»   بازی‏های سیاسی بنیاد سوروس در انقلاب نارنجی کشور آذربایجان پس از وقوع انقلاب مخملی در گرجستان جرج سوروس با اعلام رضایت از این مسأله تصریح کرد که در سایر کشورهای آسیای میانه از این اقدامات حمایت خواهد کرد. از این رو به گفته «عاقل عباس‏اف» سردبیر نشریه عدالت آذربایجان، بعد از تحولات نوامبر سال 2003 گرجستان، ‌بنیاد سوروس با بازیهای سیاسی درصدد نفوذ در حاکمیت کشور آذربایجان برآمد؛ بنابراین از دسامبر سال 2004، بنیاد سوروس اقدام به استخدام نیروهای جدید از میان غیر شیعیان و اصحاب مطبوعات در جمهوری آذربایجان نمود. این بنیاد در باکو با حمایت مالی نمایندگان مؤسسه جامعه باز، کتاب "‌حاکمیت و فساد مالی" که اثر یک نویسنده آمریکایی به نام «سوزان روزو اکرامان» است را به زبان آذری منتشر نمود. در این کتاب اطلاعات زیادی در زمینه انتخابات، رشوه و پول شویی در آذربایجان ارائه شده است. در ادامه با وقوع تحولات و پدیدارشدن انقلاب نارنجی در این کشور، بنیاد مذکور و سفارت آمریکا در باکو تعدادی از مخالفان دولت را برای طی آموزش های لازم به اوکراین اعزام کردند. این مسأله در حالی بود که به گفته ولادیمیر تیموشکنو، یکی از نمایندگان مجلس اوکراین، تظاهرات خیابانی در «کیف» با حمایت آمریکا و شخص سوروس صورت می گرفت.  یکی دیگر از اقدامات بنیاد سوروس در کشورهای آسیای میانه به ویژه آذربایجان، آلوده ساختن جمعیت جوان این کشورها است. در همین ارتباط روزنامه «اولایلار» وابسته به وزارت امنیت ملی جمهوری آذربایجان از تلاش بنیاد مذکور برای گسترش مواد مخدر در این کشور در پوشش برنامه مبارزه با مواد مخدر خبر داد تا از این طریق جوانان این کشور را فاسد نماید. از سوی دیگر با توجه به بافت مذهبی جمهوری آذربایجان، بنیاد سوروس برای از هم پاشیدن بنیادهای اجتماعی و مذهبی این کشور تلاش می کند. علاوه براین گفته می‌شود «مؤسسه جامعه باز» سوروس تاکنون 20 میلیون دلار در راستای به اصطلاح کمک به فعالیت‌های رسانه‌های جمعی و سازمان‌های غیردولتی در جمهوری آذربایجان هزینه کرده است. آن دسته از نشریاتی که بنیاد سوروس به آن‌ها کمک مالی کرده است، مطالب توهین‌آمیز علیه مقدسات اسلامی و ترویج صهیونیسم چاپ کرده‌اند. ‌به‌عنوان نمونه می‌توان به اقدامات اهانت‌آمیز نشریه «صفت گون» و «یئنی فاکت» اشاره کرد.   مؤسسه جامعه باز ارمنستان اگرچه طی سال‌های اخیر فعالیت بنیاد سوروس در جمهوری ارمنستان چندان مطرح نشده است؛ اما «مؤسسه جامعه باز ارمنستان» شعبه رسمی بنیاد سوروس در این کشور محسوب می‌شود و از سال‌ها قبل در ایروان فعالیت می‌کند و انجام طرح‌های مختلف بنیاد سوروس در ارمنستان از طریق این مؤسسه پیگیری می‌شود. بنیاد مذکور در ارمنستان نیز سعی در ایجاد شکاف بین این کشور و روسیه دارد چرا که ارمنستان مهم ترین پایگاه روسیه در قفقاز جنوبی شناخته می شود. سوروس در این کشور سعی دارد از طریق رسانه ها به تشویش فضای سیاسی جامعه بپردازد.   حمایت‏های مالی بنیاد سوروس در فرسوده کردن حکومت تاجیکستان بنیاد سوروس در تاجیکستان از طریق رسانه ها به افزایش مخالفت ها، علیه نظام حاکم می پردازد؛ به گونه ای که رئیس جمهور تاجیکستان با اظهار نگرانی از فعالیت های این بنیاد در این کشور تصریح نمود که روزنامه های «روزنو»، «ارورود» و «اودامواولام» و برخی رادیوهای خصوصی، از سوی بنیاد سوروس حمایت مالی شده و هدف اصلی آنها فرسوده کردن حکومت تاجیکستان است.   تلاش بنیاد سوروس برای تشکیل دموکراسی هدایت شده در دو کشور قزاقستان و قرقیزستان بنیاد جامعه باز با حمایت رژیم صهیونیستی و آمریکا سعی دارد از طریق شبکه های تلویزیونی، ‌طرح های آموزشی، ‌اینترنت، کتاب و مؤسسات غیر دولتی در دو کشور قزاقستان و قرقیزستان زمینه‌های شکل گیری دموکراسی هدایت شده و متناسب با اهداف رژیم صهیونیستی و آمریکا را فراهم سازد.   گسترش فعالیت بنیاد سوروس در خاورمیانه و منطقه مدیترانه فعالیت‏های بنیاد سوروس تنها مربوط به آسیای میانه و قفقاز نبوده و حوزه فعالیت آن به خاورمیانه و منطقه مدیترانه نیز گسترش یافته است. براساس گزارش روزنامه "صباح" ترکیه، بنیاد سوروس حتی در انتخابات جزیره قبرس دخالت نموده و در جهت حمایت از فردی که منافع رژیم صهیونیستی و آمریکا را تأمین می‌نماید، فعالیت می کند.    سوروس و سرمایه گذاری در انقلاب مخملی اوکراین بنابر روایت مستند ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، انقلاب نارنجی اوکراین در 31 دسامبر 2004، زیر نظر بنیاد جامعه باز و نهادهای وابسته به سوروس به وقوع پیوسته و این میلیاردر صهیونیست، همین نقش را در انقلاب لاله قرقیزستان در 24 مارس 2005 ایفاء کرده است. 50 میلیون دلار از سرمایه سوروس، هزینه کودتای مخملی در اوکراین و قرقیزستان شد.   اهداف بنیاد سوروس در جهت براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران باید توجه داشت که بنیاد جامعه باز از مؤسسات و مراکزی که به دنبال ایجاد نافرمانی مدنی در جمهوری‌اسلامی‌ایران هستند حمایت می‌کند که مهم‌ترین مورد آن، حمایت و پشتیبانی بنیاد سوروس، از مرکز ویلسون که هاله اسفندیاری از مدیران بخش خاورمیانه‌ای آن است، می باشد. طبق اعتراف هاله اسفندیاری بنیاد سوروس با حمایت کردن از برنامه خاورمیانه‌ای مرکز ویلسون به دنبال ایجاد یک شبکه ارتباط غیر رسمی در ایران، در جهت عملی نمودن اهداف براندازانه‌ی نظام بوده است.  

کاملیا انتخابی‌فرد، عضو سابق هیأت تحریریه روزنامه‌‏ی همشهری در زمان مدیر مسؤولی «غلامحسین کرباسچی» و روزنامه توقیف شده «زن» به مدیر مسؤولی «فائزه هاشمی» كه مدت ها به عنوان روزنامه نگار برای نشريات اصلاح طلب فعاليت می كرد و در سال 2001 به امريكا گریخت و در حال حاضر تحت عنوان روزنامه‏نگار به‌ عنوان مخبر و پادوی سيستم جاسوسی آمريكا فعاليت می‌كند؛ 6 سال بعد از فرارش به نيويورك، كتاب خاطرات خود را به نگارش درآورد و حقائق قابل توجهی درباره ارتباط اصلاح طلبان با سوروس را افشا نمود. او در این کتاب که در سال 86 منتشر کرد، از حضور خود در مهمانی منزل جرج سوروس به همراه کریم ارغنده‏پور از روزنامه سلام، شهلا شرکت، مدیر مسؤول ماهنامه زنان، مژگان جلالی، نویسنده روزنامه ایران نیوز و محمد عطریانفر، سردبیر سابق روزنامه همشهری و بنیان‌گذار و عضو کنونی شورای مرکزی حزب کارگزاران در سال 77 خبر داد. این افراد که در پی دعوت انجمن سردبیران نیوانگلند برای سفر به ایالات‌متحده، در قالب هیأتی پنج نفره از روزنامه‌نگارانی با گرایش‌های مختلف انتخاب شده بودند، به دعوت جرج سوروس، برای شرکت در یک میهمانی‌ای خصوصی در منزل شخصی او حضور یافتند. این سفر در واقع نخستین سفر یك هیأت مطبوعاتی از ایران پس از پیروزی انقلاب به آمریكا بود. انتخابی فرد با ذکر مستنداتی گفت که در این میهمانی، عطریان فر و سوروس مذاکراتی باهم درباره مطبوعات و رسانه‌های ایران داشتند.  

با شکست انقلاب صورتی در سال 84 (ادعای تقلب توسط کروبی) و بازداشت جهانبگلو، تاج‌بخش و اسفندیاری  پای تئوریسین‌های براندازی مخملین از ایران قطع شد. شاید همین ضرورت ادامه‌ی ارتباط بود که منجر به سفر سید محمد خاتمی به برخی کشورها و دیدار با جرج سوروس گردید. اولین بار کیان تاج‌بخش بود که از دیدار خاتمی و سوروس در سال 85 در نیویورک خبر داد.   دفاعیات کیان تاجبخش  به گزارش رجانیوز، کیان تاجبخش در دادگاه متهمان حوادث سال 88، گفته بود: «اگر ما یکی از اولین نمونه‌های براندازی را ارتباط سفر عطریانفر به بنیاد سوروس قبل از 1376 بدانیم، می‌توانیم نهایت آن را ملاقات مستقیم خاتمی همراه ظریف با جرج سورس در نیویورک در سال 1385 دانست که این یک ارتباط مستمر بوده و ادامه داشته است.»   واکنش دفتر خاتمی به اظهارات تاجبخش در پی اعترافات تاجبخش در دادگاه، دفتر سیدمحمدخاتمی با صدور اطلاعیه‏ای نسبت به اظهارات وی در خصوص دیدار خاتمی و جرج سوروس، واکنش نشان داده و ادعاهای او را کذب و عاری از حقیقت دانست.   افشاگری‏های سوروس... در حالی كه دفتر سيد محمد خاتمی اظهارات تاجبخش را تكذيب كرده بود، جرج سوروس اطلاعات جديدی از اين ديدار را افشا كرد. برهمین اساس خبرگزاری جمهوری اسلامی در شهریور 88 گزارشی را به شرح زیر منتشر نمود: «جرج سوروس رئیس هیأت مدیره مؤسسه جامعه باز در مراسمی که به مناسبت هشتمین سالگرد حوادث یازدهم سپتامبر در نیویورک برگزار شد‌، ضمن تأکید بر لزوم تقویت رویکردهای روادارانه در جهان اسلام‌، دیدار خود با محمد خاتمی در سال 2006 میلادی را در همین راستا ارزیابی کرد.» به گزارش ایرنا‌، جرج سوروس که شامگاه 11 سپتامبر 2009 در سالن اجتماعات هتل بین‌المللی ترامپ نیویورک و در جمع مدیران و فعالان تعدادی از سازمان‌های غیردولتی آمریکا سخن می‌گفت، ضمن تحلیل ریشه‌های واقعه 11 سپتامبر اظهار داشت: «ریشه‌های واقعه تاریخی 11 سپتامبر سال 2001 را باید در بنیادگرایی، تصلب و عدم رواداری بخشی از مسلمانان جست‌و‌جو کرد. در مقابل این جریان ستیزه‌جو، بخشی از اندیشمندان مسلمان نظیر نصر حامد ابوزید، عبدالکریم سروش و سیدمحمدخاتمی با بهره‌گیری از آموزه‌های کارل پوپر تلاش می‌کنند تا اسلام را با دنیای مدرن آشتی داده و رواداری را در جوامع اسلامی ترویج کنند...»  بنا‌بر اسناد منتشر شده در سایت رسمی بنیاد جامعه باز‌، ارتباط جرج سوروس با سیدمحمد خاتمی از سال 2003 میلادی برقرار شده است.   سوروس و تکذیب سخنرانی در پی انتشار گزارش ایرنا، خبر این سخنرانی در هتل پرامت و سابقه آشنایی با سید محمدخاتمی از طرف جورج سوروس و توسط شخصی بنام "ایمی ویل" که B.B.C فارسی او را مسئول ارتباطات رسانه‌ای مؤسسه جامعه آزاد متعلق به سوروس معرفی کرد تکذیب شد.   روشنگری خبرگزاری فارس خبرگزاری فارس نیز پس از انتشار گزارش ایرنا در مورد دیدار جورج سوروس با محمد خاتمی، در تاریخ 4 مهر سال 88 چنین نوشت: «انتشار خبر مربوط به مشروح مذاکرات سه سال پیش سیدمحمد خاتمی و جرج سوروس به نقل از سوروس در جلسه‌ای که به مناسبت سالگرد 11 سپتامبر در هتل بین‌المللی ترامپ (Trump International Hotel) نیویورک و در جمع مدیران و فعالان تعدادی از سازمان‌های غیردولتی آمریکا، واکنش شتابزده دفتر رئیس‌جمهوری سابق کشورمان و رسانه‌های حامی وی را در پی داشت، به‌طوری که ضمن تکذیب این خبر، روشنگری ایرنا را دروغ‌پردازی خواندند. متعاقب این تکذیب و پوشش یکپارچه آن به‌عنوان تیتر یک روزنامه‌ها و سایت‌های حامی خاتمی، B.B.C فارسی نیز دست به‌کار شد و به نقل از فردی که او را ایمی ویل مسئول ارتباطات رسانه‌ای مؤسسه جامعه آزاد متعلق به سوروس می‌خواند، خبر داد: آقای سوروس با آقای خاتمی آشنایی شخصی ندارد و تماسی با او نداشته است. این خبر اگرچه در این رسانه‌ها به‌عنوان تکذیبیه دفتر سوروس مطرح شد اما هیچ نشانی از فرد مصاحبه‌ شونده به‌ عنوان یک مقام مسئول در سایت مؤسسه جامعه آزاد وجود ندارد و در ضمن دفتر سوروس یا سایت رسمی مؤسسه نیز هرگز نسبت به تکذیب این خبر اقدام نکرد؛ اما در حالی که دفتر خاتمی اظهارات کیان تاجبخش درخصوص دیدار وی با سوروس و سپس خبر ایرنا را تکذیب کرد، سند جدیدی برگرفته از مقاله سه سال پیش «کنت تیمرمن» مدیر اجرایی مؤسسه‌ موسوم به «بنیاد دموکراسی برای ایران»، پرده جدیدی از جزئیات شام محرمانه سوروس و خاتمی را فاش کرد. تیمرمن، مؤسس بنیاد دموکراسی برای ایران است که خود نیز مدیر اجرایی آن بود. اما تیمرمن سه سال پیش در تاریخ 15 سپتامبر 2006، مقاله‌ای در پایگاه اینترنتی نیوز مکس، با اشاره به موضوع هسته‎ای ایران و بررسی پیشنهادهایی برای چگونگی توقف ایران هسته‌ای از دیدار محرمانه سوروس و خاتمی در یک ضیافت شام خبر داده بود.»  

حسین شریعتمداری، مدیرمسئول روزنامه كیهان عصر روز 9 آبان 89، در هفدهمین نمایشگاه بین‌المللی مطبوعات و خبرگزاری‌ها حضور یافته و با استقرار در غرفه كیهان به سؤال مخاطبان و حاضران پاسخ گفت. مدیرمسئول روزنامه كیهان در پاسخ به سؤال یكی از حاضران در خصوص اسناد ملاقات سید محمد خاتمی و جورج سوروس در ایام فتنه گفت:  «سند ملاقات خاتمی را در اختیاردارم لذا با توجه به اینكه او از ما به دادگاه شكایت كرده است ما در دادگاه اسناد خود را ارائه می‌كنیم. جرج سوروس یهودی كه از طراحان و پشتیبانان جنگ نرم در چند كشور بوده است،‌تاكید كرده است كه با خاتمی ملاقات كرده است. ما اسناد بسیار معتبری در اختیاردارم كه نشان می‌دهد خاتمی با سوروس و مایكل لدین ملاقات كرده است. طرح ارائه‌شده توسط خاتمی در میان فتنه مبنی بر انجام رفراندوم، طرح مایكل لیدن صهیونیسم بود نه طرح خودش.» وی در ادامه اضافه كرد:‌ «زمانی كه خاتمی كاندیدا شد، همه گروه‌های اصلاح‌طلب از او حمایت كردند و حتی به موسوی گفتند انصراف دهند لذا روزنامه كیهان در همان زمان طی یادداشتی نوشت خاتمی كاندیدای اصلی نیست چرا كه فرمول آن در دانشگاه استنفورد مطرح شده بود و این طرح نشان می‌داد كه خاتمی كاندیدای اصلی نخواهد بود. همچنین ما پیش‌بینی آشوب بعد از شكست در انتخابات را طبق همین فرمول در روزنامه كیهان پیش‌بینی كرده بودیم.» وی در خاتمه افزود: «تمام این پیش‌بینی‌ها و پیشگویی‌ها بر اساس فرمول‌های طراحی‌شده در محافل صهیونیستی و غربی بود كه بسیار هم پیش‌پاافتاده هستند و آن‌ها مردم ایران را بسیار دست كم گرفته بودند.»  

براساس گزارش کمیسیون اصل 90، جریان حوادث پس از انتخابات سال 88، فرصتی بود که از سال‎ها قبل و با برنامه‎ریزی مدون و منسجم بیگانگان و طمع و همراهی عناصر فریب خورده داخلی فراهم آمد. فضای مطلوب سوءاستفاده بیگانگان، از طریق حاکم شدن فضای غیرعقلانی و تهییج ‏احساسات، نادیده‌گرفتن تذکرات مقام معظم رهبری و قواعد و اخلاق انتخاباتی و مصالح انقلاب مهیا شد تا دشمنان به ‏پیاده‌سازی سناریوی از پیش تعیین شده خویش بپردازند. در این راستا عوامل خارجی و داخلی بسیاری مؤثر بودند. کشورهای غربی و در رأس آنها آمریکا که سال 88 را بهترین فرصت برای اجرای کودتای مخملی در ایران دیدند، برنامه ریزی، سازماندهی و هدایت ناآرامی های اجتماعی به سمت و سوی مورد نظر خود را آغاز کردند؛ بنابراین مدیریت فتنه 88 بر عهده طرف غربی بوده است. یکی از برنامه ریزی های آنها استفاده از بنیادهای غربی حامی براندازی، مانند بنیاد سوروس یا جامعه باز بود. شواهد بسیار زیادی از برنامه‎ریزی چندین ساله بنیاد سوروس در ایران و تلاش این مرکز برای اجرای پروژه «انقلاب مخملین در ایران» وجود دارد، تا آنجا که علاوه بر رسانه‎های غرب، برخی محققین غربی نیز پیرامون «شکست انقلاب نرم در ایران» مقالاتی ارائه کرده اند و از حمایت های مالی و فکری غرب و به طور خاص بنیاد سوروس سخن گفته اند.  

جرج سوروس در برنامه GPS شبكه تلویزیونی CNN و در گفت‌وگو با «فرید زكریا» كه در اسفند سال 1389 از این شبکه پخش شد، درباره آینده جمهوری اسلامی ایران گفت: «رژیم حاكم در ایران ظرف یک سال آینده سرنگون می‌شود و پیش از اینكه چنین واقعه‌ای رخ دهد اوضاع می‌تواند بسیار اسفناك شود.» وی برای تأکید بیشتر بر ادعایش، به مقایسه وضعیت ایران و شوروی سابق پرداخت و گفت: «همان طور که می‌دانید در سال 1991 میلادی شوروی سابق فروپاشید و تغییری مهم در عرصه ژئوپلیتیک به وجود آمد و این اتفاق درباره ایران نیز صدق می‌کند و ممکن است با سقوط رژیم ایران دست‌کم منطقه خاورمیانه دچار بی‌ثباتی و ناآرامی شود.» این ادعای سوروس در حالی بیان شد که حدود یک سال از شکست فتنه سال 88 که وی در حمایت و دامن زدن به آن نقش زیادی داشت، گذشته بود؛ اما به نظر می‌رسد سوروس به هنگام این گفت‌وگوی تلویزیونی هنوز به فتنه 88 و ادامه آن امید داشت و چون آن را کاملاً خلاف برنامه‌ها و باورهایش می‌دید، نمی‌خواست باور کند که فتنه در ایران به پایان خط رسیده است و در نتیجه، شتاب‌زده و نسنجیده در گفت‌وگو با فرید زکریا از تمنیاتش سخن می‌گفت. این ادعا در شرایطی از جانب سوروس مطرح شد كه ملت غیور ایران همواره در حساس‌ترین لحظات تاریخ انقلاب اسلامی بیعت خود را با رهبر معظم انقلاب و نظام جمهوری اسلامی تجدید كرده است كه از جمله این وقایع پرشكوه می‌توان به حضور میلیونی مردم ایران در راهپیمایی 22 بهمن سال 89، در گرامیداشت سی و دومین سالروز پیروزی انقلاب اسلامی اشاره كرد. این در حالی بود که سوروس در گفت‌وگوی خود با شبكه تلویزیونی CNN به راحتی این تجدید بیعت و حضور پرشور مردم ایران را در حمایت از نظام جمهوری اسلامی نادیده گرفت!   فارن پالیسی و به سخره گرفتن ادعای سوروس  بعد از آنکه جورج سوروس در تلویزیون CNN، با مجری برنامه GPS شرط بست که حکومت ایران در سال آینده سقوط خواهد کرد، نشریه معتبر «فارن پالیسی» به تمسخر ادعای سوروس پرداخته و نوشت: «نه تنها حکومت ایران در سال آینده سقوط نخواهد کرد بلکه سال آینده نفوذ ایران در منطقه به میزانی می‌رسد که هرگز پیش از این نبوده است.» مجله «فارن پالیسی» همچنین به این نکته اشاره کرده بود که افراد دیگری هم زمان برای سقوط حکومت ایران تعیین کرده‌اند، اما هیچ‌کدام از این تحلیل‌ها محقق نشده است. آمریکا پس از حملات یازده سپتامبر به دنبال ایجاد دولت‌هایی در خاورمیانه بود که نسبت به اسرائیل دیدگاه بهتری داشته باشند، فرایند صلح اعراب و اسرائیل را تسهیل کنند و...، اما زمانی که اوباما به قدرت رسید، فرایند صلح خاورمیانه به شکست انجامیده بود، تلاش‌های آمریکا برای جدا کردن سوریه از ایران بی‌ثمر به پایان رسیده بود، ترکیه سیاست خارجی مستقلی را پیگیری کرده بود و همه این عوامل به بسط توسعه نفوذ ایران کمک کرده بودند. بر اساس تحلیل «فارن پالیسی» با وقایع پیش‌آمده و در حال جریان در خاورمیانه زمینه برای قدرت و نفوذ ایران بیشتر شده است و اگر نظامات کنونی عرب سقوط کنند، تقریباً دولت‌های به وجود آمده، اشتیاقی برای ادامه همکاری استراتژیک کشورهایشان با آمریکا ندارند و اگر سلفی‌های در این کشورها حاکم نشوند، قطعاً این ملت‌ها پیام جمهوری اسلامی ایران مبنی بر عدم وابستگی به آمریکا و غرب را گوش خواهند کرد. به نظر می‌رسد اگر چه تحلیل «فارن پالیسی» به واقعیت نزدیک  و منطقی است، اما از تلاش‌های افرادی مثل «جورج سوروس» هم نباید غافل بود.  

پدرخوانده آمریكایی كودتاهای مخملی که در فوریه 2011 در برنامه GPS شبكه تلویزیونی الجزیره با میزبانی فرید ذكریا شركت كرده بود با اشاره به درخواست‌های فراگیر در داخل ایران برای محاكمه سران فتنه، از اینكه این افراد در ایران به محاكمه كشیده شده و مجازات شوند به شدت ابراز نگرانی كرد و بلافاصله گفت به ویژه نگران است كه این افراد اعدام شوند! جرج سوروس در ادامه اظهارات خود، به تمجید از باراك اوباما پرداخت و تاكید كرد كه عقیده دارد اینكه اوباما به صراحت از مخالفان ایرانی حمایت نمی‌کند، سیاست «درست» و «هوشمندانه‌ای» است. وی در ادامه به صراحت گفت: «آمریكا باید به سیاست حمایت خود از مخالفان (آشوبگران) در ایران ادامه بدهد چرا كه اگر آشكار شود كه این جریان وابسته به آمریكاست آن وقت «ادعاهای» نظام ایران درست از آب درخواهد آمد.» سوروس همچنین گفت: «هرگونه تلاش برای تغییر رژیم در ایران از خارج تأثیر عكس خواهد داشت.» مدیرعامل بنیاد جامعه باز، در ادامه این برنامه و درحالی‌که گویی از یاد برده بود چند دقیقه قبل چه گفته، از اوباما به این دلیل كه «رویه قبلی خود را كنار گذاشته و در حال فشار به ایران در خصوص دمکراسی است» تمجید كرد. سوروس گفت: «این تصمیمی درست در زمان درست است.» اشاره او به حمایت‌های صریح و علنی است كه مقام‌های آمریكایی از فتنه گران در ایران به عمل آورده‌اند و حدس زده می‌شود كه علت آن هراس شدید آن‌ها از مرگ همیشگی و دائمی این جریان در ایران باشد؛ اتفاقی كه سازمان‌های اطلاعاتی غربی عقیده دارند مدت‌ها قبل رخ داده است.    

در شناخت انگیزه‌های رفتارى سوروس و بنیاد مورد حمایت وى، آنچه موجب شگفتى تحلیلگران شده است تعارض آشکار میان اقدامات و مؤلفه‌های شناخته‌شده فکری‌ای است که وى گاه و بی‌گاه در خلال مصاحبه‌ها و سخنرانی‌هایش از آن سخن می‌گوید. سوروس در این راستا بوش را متهم کرد که به بهانه مبارزه با تروریسم، عراق را مورد تجاوز نظامى خود قرار داده و در مصاحبه‌ای نیز گفته بود: «شاید شخص بوش به خاطر ساده‌لوحی واقعاً فکر می‌کند براى مبارزه با تروریسم به عراق لشکرکشى کرده است اما من یقین دارم که دیک چنى معاون رئیس‌جمهور و حلقه تندروهاى کاخ سفید و پنتاگون خوب می‌دانند که مبارزه با تروریسم فقط یک بهانه بود... ایالات‌متحده به عراق حمله کرد چون می‌دانست در نظام بین‌الملل زور حرف اول را می‌زند و همه می‌دانیم که آمریکا در حال حاضر قدرتمندترین کشور جهان است، بنابراین انگیزه لازم براى استفاده از این قدرت وجود داشته است».  سوروس افزوده بود: «سرنگونى صدام پیش از روى کار آمدن بوش برنامه‌ریزی‌شده بود و این هنر بازهاى کاخ سفید و پنتاگون بود که نطفه حمله به عراق را در 11 سپتامبر بستند.»  سوروس معتقد است برپایى پایگاه‌های تروریستى در افغانستان توسط بن لادن توجیه بالنسبه قابل قبولى براى حمله به این کشور بود اما حمله به عراق توجیه نداشت. سوروس در مصاحبه‌ای دیگر گفته بود: «آمریکا حمایت صدام از تروریسم و تلاش براى دستیابى به تسلیحات غیرمتعارف را دستمایه حمله به این کشور قرارداد، اما اکنون عمده تمرکز نیروهاى امریکایى به جاى حفظ امنیت مردم در خیابان‌ها و مراکز تجارى و بیمارستان‌ها در مراکز نفتى است.»   

حمایت جرج سوروس سرمایه‌دار طرفدار لابی صهیونیسم از نامزدی باراك اوباما در انتخابات ریاست جمهوری آمریكا در سال 2012، یكی از مهم‌ترین موضوعاتی بود كه در رسانه‌های آمریكا مورد بحث و بررسی قرار گرفت.   کمک‏ میلیون دلاری سوروس به اوباما در جریان رقابتهای انتخاباتی آمریکا در سال 2012، گزارش‌ روزنامه نیویورک‌تایمز حاکی از این بود که جرج سوروس 2 میلیون دلار به دموكرات‏ها كمك كرده است تا برای انتخاب مجدد «باراك اوباما» در رقابت‌های انتخاباتی علیه جمهوری‌خواهان مورد استفاده قرار گیرد. کمک‌های مالی سوروس به دموكرات ها و به ویژه شخص اوباما در مجموع در قالب دو بسته كمكی یك میلیون دلاری به گروه‌های لابی گر در حمایت از دموكرات ها از جمله مركز «America Votes» که یک گروه مدافع دموکراتها است و همچنین یك میلیون دلار دیگر نیز به مركز «American Bridge 21st Century» که یک کمیته اقدام سیاسی برای حمایت از رقابت‌های انتخاباتی اوباما بود تعلق گرفت. جرج سوروس در ایمیلی كه به گروه‌های دموكرات ارسال كرد، متعهد شد تا این مبالغ را برای كمك به انتخاب مجدد اوباما در انتخابات ریاست جمهوری آمریكا پرداخت كند. به نوشته نشریه «پولیتیکو»،‌ سوروس با پرداخت این مبلغ، مجموعا 4.3 میلیون دلار به چرخه انتخاباتی برای حمایت از دموکرات‌ها کمک کرده بود که بزرگترین اعانه‌دهنده دموکرات‌ها به شمار می‌آمد.   تلاش سوروس برای شکست جرج بوش سوروس در آستانه انتخابات 2004 ریاست جمهورى آمریکا تلاش بسیارى کرد که مانع از انتخاب مجدد جرج بوش شود و در این زمینه حتى کتابى با عنوان «نقاب برترى آمریکایى» را نیز به رشته تحریر درآورد اما در این هدف توفیقى به دست نیاورد. سوروس مدعى است که بوش به ایالات‌متحده آسیب‌های جدى داخلى و خارجى وارد کرده است و چهره این کشور اکنون بیش از هر زمان دیگرى در جهان مخدوش شده است. وی همچنین در سال 2004 ده میلیون دلار هزینه کرد تا مانع از پیروزى دوباره جرج بوش در انتخابات ریاست جمهورى ایالات متحده گردد. خود وى در توجیه این اقدام خود گفته بود: «سرنوشت دنیاى امروز به سرنوشت ایالات متحده وابسته است و من با وجود جرج بوش نسبت به آینده این کشور و جهان خوشبین نیستم.»    ابراز خرسندی از انتخاب مجدد اوباما سوروس در تاریخ 16 آبان 1391، در قالب ایمیلی به خبرگزاری رویترز با افراطی خواندن مواضع جمهوری‌خواهان، پیروزی مجدد اوباما را فرصتی برای اعمال سیاست‌های معقولانه بیشتر دولت توصیف کرد و گفت: «من خوشحالم که رئیس‌جمهور اوباما پیروز انتخابات شده و الکترال آمریکا مواضع افراطی را رد کرده است.» سوروس در ادامه ضمن ابراز امیدواری درباره اینکه جمهوری‌خواهان حاضر در سمت‌های خود بتوانند در طول سال‌های آتی، شرکای بهتری برای اوباما باشند، خاطرنشان کرد که همکاری میان احزاب سیاسی آمریکا نیازی «ضروری» جهت مقابله با آنچه «صخره مالی» نامیده می‌شود، است. بر اساس این خبر، منظور از صخره مالی ترکیب انقضای معافیت‌های مالیاتی مصوب زمان «جورج دبلیو بوش» رئیس‌جمهوری سابق آمریکا با کاهش‌های شدید هزینه‌های داخلی آمریکا است. 

در اوایل خردادماه سال 90، با اقدام به موقع نیروهای امنیتی، فعالیت دانشگاه غیرقانونی علمی آزاد بهائیان (BIHE)، متوقف و در پی بازرسی اماکن آنان، اسنادی مؤید ارتباط تشکیلات بهائیت ایران با مؤسسه براندازی نرم «جرج سوروس» کشف شد. در یکی از این مدارک مکشوفه، نامه‌ای از دفتر امور اداری مرکز جهانی بهائیت «بیت العدل» خطاب به یکی از عوامل بهائی مقیم آمریکا به دست آمد که حاکی از برگزاری یک دوره، آموزش دوازده واحدی مؤسسه «جرج سوروس» با پوشش به اصطلاح «تحصیلات مکاتبه‌ای بین‌المللی» در کشور ثالث به حمایت مالی توسط کالج معلمین این مؤسسه بود. در این نامه از عامل بهائی مقیم آمریکا خواسته شده بود ضمن همکاری با مؤسسه مذکور، جزئیات برنامه آموزشی مؤسسه «جرج سوروس» را اخذ و به اطلاع سایر اعضای دانشگاه غیرقانونی علمی آزاد بهائیت برساند.  

17 سپتامبر سال 2011، هزاران تن از معترضان آمریکایی، در یک پارک در منطقه مالی «منهتن» نیویورک تجمع کرده و به وضع اقتصادی و سیاسی آمریکا، طمع شرکت‌های سهامی بزرگ و بانک‌ها و تسلط آن‌ها بر سیاستمداران اعتراض کردند. این معترضان تحت عنوان جنبش «وال‌استریت را اشغال کنید»، علاوه بر وضع اقتصادی آمریکا به مسائل دیگری همچون بیکاری در این کشور و جنگ آمریکا در عراق و افغانستان نیز معترض بودند. تقریباً تمام كارشناسان و تحلیلگران مسائل سیاسی - اقتصادی بر روی این نكته متفق‌القول هستند كه علت اصلی شروع جنبش «اشغال وال‌استریت» عموماً مشكلات شدید اقتصادی بوده و البته اتفاق‌های حقوق بشری مانند اعدام جنجال‌برانگیز تروی دیویس، جوان سیاه‌پوست توسط دستگاه قضایی آمریكا نیز به این موضوع دامن زد. این در حالی بود كه عمق شكاف موجود در نظام سرمایه‌داری به این بهانه، نمایان شد.   سوءاستفاده اوباما از اعتراض به عنوان سكوی پرش در انتخابات درحالی‌که مردم معترض حاضر در میدان «لیبرتی» نیویورك و معترضان در دیگر ایالت‌های امریكا با اعتصابات و اعتراض‌های خود قصد داشتند تا مخالفت خود را با سیاست‌های دولت اوباما نشان دهند ولی دولت و رئیس‌جمهور با سوءاستفاده از این وضعیت، از جنبش اعتراضی به عنوان سكوی پرشی برای انتخابات ریاست جمهوری سال 2012 استفاده کردند. بر اساس گزارش نیویورک‌تایمز، اوباما در اولین واكنش به تظاهرات مردمی عنوان كرد كه صدای معترضان، صدای من است و آنچه آن‌ها عنوان كرده‌اند به حق است و چیزی بوده كه قبلاً توسط من هشدار داده شده است. در واقع اوباما قصد داشت همانند سال 2008 که با شعار «تغییر» سیاست‌های داخلی و بین‌المللی امریكا مردم را فریب داد، این بار نیز با سوءاستفاده از این حركت مردمی برای تبرئه خود و مقصر مطلق جلوه دادن مؤسسات مالی-بانكی، خود را پشت سر مردم و در برابر سیستم اقتصادی حاكمیت امریكا قرار دهد تا این بار نیز خواست و اراده مردم امریكا برای رهایی از اقتصاد كاپیتالیستی ایالات‌متحده، به شیوه‌ای نوین سركوب شود.   کمک مالی بنیاد سوروس به جنبش اشغال وال‌استریت    شواهدی وجود داشت كه نشان می‌داد دولت امریكا و حزب دمکرات تلاش داشتند از طریق برخی گروه‌های چپ و دمکرات، در صفوف معترضین رخنه کرده و از این طریق، آن‌ها باشند كه اعتراضات را مدیریت می‌کنند و سر بزنگاه، استفاده خود را انجام و در نهایت به اعتراض‌ها پایان دهند. قضیه وقتی جالب‌تر شد كه جرج سوروس مشهور نیز به عنوان یكی از متحدان سنتی حزب دمکرات در امریكا وارد قضیه شده و تقریباً همزمان با اوباما از معترضان امریكایی اعلام حمایت كرد. این دخالت ورزی جرج سوروس تنها به اعلام حمایت محدود نشد و گزارش‌هایی از سوی برخی منابع مستقل نسبت به كمك مالی بنیاد سوروس به برخی گروه‌هایی كه قرار بود وارد صفوف معترضین شوند، منتشر شد. الكس جونز یك تحلیلگر سیاسی امریكایی كه از منتقدین سرسخت نظام نوین جهانی امریكاست، عقیده داشت كه ممكن است جنبش فعلی اعتراضی به صورت غیرمستقیم توسط نهادهای زیرمجموعه جورج سوروس به نفع دولت امریكا مصادره شود. او برای اثبات تحلیل و مدعای خود معتقد بود كه برخی گروه‌های خاص كه در اعتراض‌ها وارد شدند، توسط موسسه تایدز حمایت مالی می‌شدند. او می‌گفت: «شواهد محكمی وجود دارد كه موسسه تایدز حدود هفت میلیون دلار از جرج سوروس دریافت كرده است.» وی همچنین عنوان كرد كه مجله ادباسترز كه تبلیغ «روز خشم امریكایی» را چاپ و از مردم برای شركت در آن دعوت كرد، توسط موسسه تایدز حمایت مالی می‌شده كه در یك قلم، كمك مالی حدود 330 هزار دلار از تایدز دریافت كرده بود. این در حالی بود كه موسسه تایدز طبق یك تبصره مخصوص دولتی در سازمان مالیات امریكا، از ارائه حساب‌های مالی خود معاف شده بود؛ بنابراین به احتمال قریب به یقین، میزان كمك‌های باواسطه سوروس به گروه‌های اجیرشده توسط دولت برای رخنه در صفوف معترضین امریكایی، بیش از مبالغ مطرح‌شده به صورت رسمی بود. 

آتش سیاست‌های سوروس علاوه بر اروپا، دامن آسیایی‌ها را نیز گرفته است، همچنان که ماهاتیرمحمد، نخست‌وزیر وقت مالزى در خلال بحران اقتصادى سال 1997 آسیا به صراحت جرج سوروس را به «اخلال در جریان اقتصادى» این نقطه از جهان از طریق مجازات سازمان «آ. س. آن» متهم کرد و از نفوذ جریان‌های یهودى در اقتصاد جهان پرده برداشت.  در واقع مالزى اولین کشورى بود که به شکل آشکار سوروس را به دخالت مستقیم در بحران متهم می‌کرد. ماهاتیر با آن که از دوستان صمیمى سوروس بود به حدى از اقدامات وى آزرده شده بود که او را «عامل بی‌ثباتی مالزى» معرفى کرد. از نظر دولت میانمار این اقدام سوروس در مخالفت با عضویت این کشور در «آ. سه آن» صورت گرفته بود و همین باعث شد که دولت میانمار سوروس را یک «ابله نادان» و دولت تایلند وى را «مجرم جنگ اقتصادى» بنامد که «از خون ملت‌ها» تغذیه می‌کند.  سوروس اما در برابر این بی‌آبرویی بیکار ننشست و به مدد ثروت و نفوذ افسانه‌ای خود به ترمیم چهره‌اش پرداخت تا جایى که به گزارش شبکه cnc news وى فقط در خلال چند سال گذشته براى کسب اعتبار نزدیک به 5 میلیارد دلار صرف امور خیریه، مبارزه با مواد مخدر و اقدامات بشردوستانه به ویژه در اروپاى شرقى کرده تا بدین ترتیب چهره‌ای موجه براى خود دست و پا کند.  امروزه بسیارى از سیاستمداران و اقتصاددانان به هنگام مواجهه با بحران‌های اقتصادى از یاد نمی‌برند که در کنار عوامل مختلف به اقدامات اختاپوسى سوروس نیز اشاره‌ای داشته باشند، همچنان که هنوز هم سوروس عامل اصلى وقوع بحران اقتصادى سال 1997 و 1998 آسیا معرفى می‌شود.    بحران ببرهاى آسیایى بحران اقتصادى آسیا موسوم به «بحران ببرهاى آسیایى» نتیجه سیاست‌های سوروس در بازار مبادلات بورس آسیا بود. درست در زمانى که سرمایه‌داران به سمت سرمایه‌گذاری بلندمدت در بازار بورس آسیایى ترغیب می‌شدند و دولت‌های این منطقه سیاست‌های پولى خود را بر اساس سود حاصل از این سرمایه‌گذاری‌ها تنظیم کرده بودند؛ سوروس باعث شد که سرمایه‌گذاران از سرمایه‌گذاری بلندمدت خود صرف‌نظر کرده و به سرمایه‌گذاری‌های کوتاه مدت و امتناع از خرید اوراق قرضه بلندمدت ترغیب شوند. سوروس خود به تنهایى بخش اعظمى از اوراق قرضه را خریدارى کرده و در زمانى که بازار به شدت دچار رکود شده بود شروع به فروش این اوراق کرد و همین امر بر دامنه بحران افزود. ارزش پول کشورهاى آسیایى یک شبه دچار افت شدید گردید و اقتصاد آسیاى جنوب شرقى در معرض فروپاشى قرار گرفت. پس از این بحران، سوروس براى نشان دادن دامنه قدرت و تأثیرگذارى خود بر اقتصاد جهان و زیرپاگذاشتن غرور آسیایی‌ها به عنوان «ببرهاى نوظهور»، دوباره ابتکار عمل را به دست گرفت و با خرید دوباره اوراق قرضه و ترغیب دیگر سرمایه‌گذاران، جان دوباره‌ای به اقتصاد کشورهاى آسیایى بخشید تا ثابت کند بدون حضور سرمایه‌داری غرب، ببر آسیایى در واقع یک «ببر کاغذى» است.    شکست سوروس در مقابل لابی قدرتمند عربستان اگرچه محدود کردن بحران‌های اقتصادى به یک عامل کمى مبالغه‌آمیز به نظر می‌رسد اما تقریباً همه آگاهان به امور اقتصادى، به گونه‌ای سوروس را به عنوان مهم‌ترین عامل بروز بحران مزبور معرفى می‌کنند. سوروس در سال 1998 قصد داشت فاجعه بحران اقتصادى ببرهاى آسیایى را براى عربستان مغرور به پول نفت نیز تکرار کند و هرچند این سیاست با کاهش موقتى ارزش ریال پیش می‌رفت اما خیلى زود اهمیت ثبات استراتژیک خاورمیانه و لابى قدرتمند عرب‌های سرمایه‌گذار در غرب به کمک این کشور عرب آمد و سوروس نیز از ادامه کار بازماند.   

درحالی‌که غرب و شرکای عربی آن یعنی رژیم‌های بی‌رحم و مستبد عربستان سعودی و قطر آشکارا به پناهگاه القاعده در درعا واقع در جنوب سوریه سلاح‌های سنگین ارسال می‌کنند، وزارت خارجه امریکا و هم‌پیمانانش شبکه‌ی گسترده سازمان‌های غیردولتی و ساختگی مانند سازمان صوری با نام «سیریسلی» به راه انداخته‌اند. سیریسلی که بر پایه ادعاها یک کمپین مقاومت است، صرفاً نسخه کاربنی دیگر وزارت خارجه امریکا است، نهاد مردم‌فریبی که سعی دارد با هیئت یک سازمان حقوق بشری برای جنگ‌های بلندمدت خود که هدفی جز کسب منفعت و تسلط ندارد رضایت عمومی ایجاد کنند. اگر «سیریسلی» نیز به اندازه گروه «کودکان نامرئی» باورناپذیر به نظر می‌رسد به آن خاطر است که هر دوی این سازمان‌ها زیر نظر یکی دیگر از نهادهای منفعت‌طلب با نام «ریزالو» قرار دارند. سازمان‌هایی چون دیده‌بان حقوق بشر که از سوی «جامعه‌ی باز» جورج سوروس حمایت مالی می‌شود، گروه موسوم به «ایناف» وزارت خارجه امریکا، جامعه باز سوروس، شرکت چندملیتی تایم وارنر، شرکت چندملیتی یونیلور، شرکت شورون، دویچه بانک، ماراتن اویل، سازمان «پناهندگان بین‌المللی» و سازمان «هیومنیتی یونایتد»، همه و همه از شرکای ریزالو هستند.   دمکراسی برای مردم سوریه یا سرنگونی حکومت ایران؟! همه این سازمان‌ها با شبکه گسترده امپریالیستی در ارتباط هستند و از سوی آن حمایت مالی می‌شوند و سپس خود را به عنوان یک «نهاد حقوق بشری» جا می‌زنند. در حقیقت این شبکه «جامعه مدنی» در پی آن است که دولت‌های ملی را از ریشه درآورد و با «مؤسسات» جهانی همچون صندوق بین‌المللی پول، بانک جهانی و سازمان ملل متحد ارتباط برقرار کند. سازمان‌هایی که از سوی اشراف سالاران سرمایه‌گذار ساخته و به دست آنان حمایت می‌شوند. ناآرامی‌های سوریه از مدت‌ها قبل و از سوی اندیش گاه‌های حمایت‌شده از سوی شرکت‌های سرمایه‌گذار طراحی شده بود، سال‌ها پیش از آنکه لفظ «بهار عربی» ابداع شود، این امر بخشی از یک راهبرد ژئوپلتیک و نه برای اعطای «دمکراسی» به مردم سوریه، بلکه برای سرنگونی حکومت کشورِ همسایه‌ی دمشق، یعنی ایران بود. دستیابی به میادین نفتی جنوب ایران که پیش از انقلاب اسلامی تحت کنترل آنگلو-امریکایی‎ها بود، یکی از اهداف آنان برشمرده می‌شود.   ردپای سوروس در شورای مخالفان سوریه با نگاهى جستجوگر در میان اعضاى شوراى ملى سوریه كه تمامى مخالفان سوریه را در بر دارد و به مانند چترى بر روى تمامى گروه‏هاى مخالف حكومت بشار اسد قرار گرفته است، اشخاصى مثل بسمه قضمانى را می‌توان ‏نام برد. بسمه قضمانی، مسئول دفتر اجرایی و رئیس امور بین‌الملل شورای ملی سوریه است و از پر سر و صداترین اعضای این شورا به شمارمی رود که خواهان مداخله نظامی گسترده خارجی در سوریه است. او در سال 2005 مدیر برنامه‏‌هاى همكارى بین‏‌المللى موسسه آمریكایى فورد در قاهره بوده است، سالى‏ كه در پى تنش در روابط سوریه و آمریكا منجر به فراخوانى سفیر آمریكا از دمشق توسط دولت جرج بوش شد و از آن زمان به بعد دولت آمریكا، پول‌هاى هنگفتى در اختیار اپوزیسیون دولت بشار اسد قرارداد. در پى تشكیل پروژه «ابتكار اصلاحات عربى» (ARI) از سوى شوراى روابط خارجى آمریكا كه لابى بسیار قدرتمندى در آمریكا است، خانم بسمه به سمت مدیریت اجرایى این پروژه منصوب شد. یكى دیگر از اعضاى این شورا «جورج سوروس» سرمایه‏‌دار معروف است كه گفته می‌شود در پس پرده اكثر تغییرات سیاسى در كشورهاى جهان قرار دارد. 

روی کار آمدن دولت اردوغان در ترکیه، نشان‌دهنده برتری جامعه مذهبی ترکیه بر اقشار سکولار آن جامعه بوده است. حزب عدالت و توسعه با کسب اکثریت نسبی آراء در سال‌های گذشته در ترکیه توانست تمام ارکان قدرت را در این کشور به دست بگیرد. این دولت تلاش داشت تا خود را به عنوان الگوی جوامع اسلامی به ویژه کشورهای سنی نشین نشان دهد. با همسایگان خود از جمله ایران و روسیه روابط حسنه‌ای برقرار کرد. تا آن جا که پیشنهاد میانجیگری در برنامه هسته‌ای را به ایران داد. به مرور زمان و با سیاست‌های غلط دولت اردوغان، مخالفان این دولت چه در داخل و چه در عرصه بین‌الملل نیز افزایش یافت. وضعیت به جایی رسید که مردم ترکیه ضمن دستاویز قرار دادن تخریب یک پارک در میدان تقسیم، این موضوع را فرصتی برای بیان اعتراضات خود یافتند و دامنه اعتراضات افزایش پیدا کرد. به طوری که چندین کشته و زخمی از این حوادث باقی ماند. گسترش این درگیری‌ها به بیش از 70 شهر دیگر در ترکیه از اهمیت و عمق خواسته‌های معترضین حکایت داشت.   عثمانی گرایی اردوغان در حوزه سیاست داخلی و خارجی  در یک تقسیم‌بندی کلی، سیاست‌های دولتی که منجر به شکل‌گیری موج گسترده اعتراض‌های خیابانی در ترکیه شده است را می‌توان در دو مقوله یعنی عثمانی گرایی در حوزه داخلی و عثمانی گرایی در حوزه خارجی دسته‌بندی کرد. در بعد داخلی تصمیم اردوغان برای افزایش اختیاراتش از طریق تغییر قانون اساسی و تلاش برای تداوم حضور در قدرت تحت عنوان رئیس‌جمهور (آن چه منتقدان پوتینیسم می‌خوانند)، در کنار بی‌توجهی به ساخت موزاییک گونه فرهنگی- قومیتی ترکیه و تاکید بر عثمانی گرایی در حوزه داخلی باعث شد تا سه گسل اجتماعی «سنی - علوی»؛ «سکولار- اسلام‌گرا» و «ترکی- کردی» در داخل این کشور به حرکت در آمده و جنبش‌های اعتراضی اجتماعی را به وجود آورد. از سوی دیگر سیاست خارجه ماجراجویانه دولت اردوغان در قبال کشورهای همسایه به ویژه در سوریه و حمایت از جریان‌های تکفیری نه تنها گسل سنی علوی را تحریک کرد بلکه باعث شد تنازع و به‌هم‌ریختگی در عرصه بین‌الملل و عدم توفیق سیاستمداران حزب عدالت توسعه در سیاست خارجی بازتابی درونی بیابد.   علاوه بر این کشیده شدن درگیری‌های سوریه به داخل خاک ترکیه (مانند انفجار ریحانلی) و هزینه حضور صدها هزار آواره سوری در خاک ترکیه در کنار ورشکستگی اقتصادی استان‌های مرزی این کشور باعث رکود گردشگری شد؛ امری که باعث دو برابر شدن نرخ بیکاری در ترکیه شد.    ردپای سوروس در ناآرامی‏های ترکیه در سال 2013 در سیگنال هایی که رسانه‌های صهیونیستی و مقامات و سیاسیون ترکیه درباره ریشه ناآرامی‌ها می‌دادند، به وضوح می‏شد  نام جرج سوروس، این چهره نام‌آشنای نافرمانی مدنی را مشاهده کرد که طی سال‌های گذشته میلیون‌ها دلار در ترکیه سرمایه‌گذاری کرده است. آقای اردوغان به صراحت می‌گفت: «پشت پرده این اتفاقات جورج سوروس و شبکه او در ترکیه قرار دارد». سوروس، با سابقه ایجاد انقلاب‌های رنگی در منطقه، از طریق سرمایه‌گذاری، توانسته دریچه‌ای برای نفوذ در لایه‌های اجتماعی ترکیه ایجاد کرده و یک جنبش اجتماعی در کنار سرمایه مالی برای پیگیری مطالبات خود از آنکارا ایجاد کند. این سخن را از نخست‌وزیر ترکیه می‌پذیریم که اگر ماجرا سر قطع 15-10 درخت پارک گزی آغاز نمی‌شد، «آن‌ها»‌ بهانه دیگری برای ایجاد آشوب در ترکیه پیدا می‌کردند؛ اما سؤال اینجاست که سوروس و شرکای غربی وی چرا به ناگاه تصمیم گرفتند بازی را در ترکیه به هم بزنند؟   پشت پرده ناآرامی‏ها چه می‏گذرد؟ برخی تحلیل گران معتقد بودند، اردوغان در حال مجازات از سوی غربی‌ها به دلیل عملکرد ضعیف گذشته‌اش در رابطه با مطالبات منطقه‌ای آن‌هاست که نتوانست جلوی حاکم شدن اسلام سیاسی در کشورهای بیدار انقلابی را بگیرد؟ آیا جرج سوروس در رابطه با منافع شخصی خود مطالباتی دارد که این بساط را به پا کرده است؟ پاسخ به این سؤالات هر چه باشد، این ناآرامی‌ها یک حقیقت بالاتری را نمایان می‌سازد و آن اینکه، نمی‌توان هم مسلمان بود و هم لیبرال؛ هم دم از اسلام زد و حجاب بر سر کرد و هم چادر در اردوگاه غرب و صهیونیسم برپا نمود. با بروز این ناآرامی‌ها پایه‌های لرزان و واقعیات آن اقتصاد «پیشرفته» نمایان گشت و آنکارا خود را در دام سرمایه خارجی دید و هم آقای اردوغان و حزبش،‌ نه در میان مردم مسلمان ترک و نه در جبهه مقاومت، جایگاه خود را از دست دادند. 

کلید فهم ثروت رو به افزایش سوروس در بورس است چنانکه بسیارى از بحران هاى مالى جهان ناشى ازبده بستان هاى وى در بورس است. براى اقتصاددانان جهان نام جرج سوروس با «چهارشنبه سیاه”انگلیس (16ژانویه 1992) گره خورده است و پس از این واقعه بود که سوروس به «ویرانگربانک مرکزى انگلیس» مشهور شد.  سوروس در آن روز با خرید ده ها میلیارد دلار لیراسترلینگ به یک باره بازار بورس را دچار نوسان کرد و در حالى که یک شبه میلیاردها دلار به سرمایه وى افزوده شد. کمبود ارز باعث افت سهام بسیارى از شرکت ها شد و بانک مرکزى انگلیس نیز مجبور شد براى بهبود وضعیت، تاوان اقتصادى سنگینى را بپردازد.  سوروس در سپتامبر سال 2012، با بیش از 20 میلیون دلار در رده پانزدهم ثروتمندترین افراد آمریکا قرار گرفت. مدتها قبل از آن، پول وولکر، رئیس سابق بانک مرکزی آمریکا، در سال 2003 در پیش‌گفتار کتاب سوروس کیمیای دارایی نوشت: «جورج سوروس خود را به عنوان نشانه‌ای از یک ارز باز بسیار موفق به ثبت رسانده ‌است، کسی که با هوشیاری تمام، مقادیر عظیم پول را زمانی که هنوز وقت برای ادامه بازی زیاد به نظر می‌رسد بیرون می‌کشد.» سوروس در واقع ثروت خود را از طریق شگردهای سرمایه‌گذاری كه در دسترس سرمایه‌گذاران عادی قرار ندارد و نیز مداخلات مالی وی كه می‌تواند بر كشورها و اقتصادهایشان تأثیر بگذارد، كسب كرده است.   سوروس، سهامدار فیس بوک گزارش مالی سه ماهه مدیریت بنیاد سوروس(OSI) که برای مراجع نظارت مالی در آگوست 2012 ارسال شد، نشان می‌داد که جورج سوروس در این سه ماهه، 341هزار سهم فیس‏بوک را به ارزش 10.6 میلیون دلار خریداری کرده است. این خرید در حالی انجام شده بود که اکثر سهامداران فیس‌بوک به دلیل ضرر 50 درصدی که این سهام داشته، اقدام به فروش سهام خود کرده‌بودند و به نحوی سوروس به کمک فیس‌بوک شتافته است. سوروس 82 ساله علاوه بر سهام فیس‌بوک 4.8 میلیون سهم از مجموعه فروشگاهی «وال‌مارت» را نیز به ارزش 350 میلیون دلار خریداری کرده است.   سوروس یکی از سهامداران منچستریونایتد جرج سوروس با خرید 7/85 درصد سهام باشگاه فوتبال منچستر یونایتد انگلیس در وال استریت، به یکی از سهامداران این باشگاه اسطوره‌ای تبدیل شد. اداره تنظیم مقررات بورس آمریکا دوشنبه، 30 مرداد 91 در بیانیه ای اعلام کرد جرج سوروس در بازار بورس نیویورک حدود سه میلیارد و صد میلیون دلار سهام کلاس آ خریداری کرد. منچستر یونایتد 10 اوت سال 2012 وارد بورس شد. این باشگاه توانست با ورود به بازار بورس، دویست و سی و سه میلیون دلار سرمایه جمع آوری کند که آن را به گران ترین باشگاه جهان تبدیل کرد.   جرج سوروس به دنبال ذخیره طلا با ادامه نگرانی‌های در خصوص وضعیت اقتصاد آمریکا و افت ارزش برابری دلار در مقابل ارزهای معتبر جهان در سال 2012، روند صعودی طلا همچنان ادامه داشت. در چنین شرایطی بلومبرگ به نقل از مؤسسه کوتس گزارش داد: «بانک‌های مرکزی مختلف جهان و سرمایه‌گذاران بین‌المللی همچون جرج سوروس به خرید طلا برای مقابله با تأثیرات منفی ناشی از کاهش ارزش یورو و دلار ادامه می‌دهند.» اما به دلیل روند نزولی قیمت طلا در اوایل سال 2013، مؤسسه مالی جرج سوروس خرید طلا را به دلیل پدیدار شدن افق مثبت در بازارهای سهام و نیز بروز احتمال توقف اجرای سیاست‌های پولی انبساطی بانک مرکزی آمریکا تا قبل از پایان سال 2013 میلادی کاهش داد. سرمایه‌گذاران غربی همچون سوروس فکر می‌کردند با افزایش رشد اقتصادی و رونق تولید و صنعت بار دیگر سرمایه‌ها به سمت بازارهای سهام گرایش بیشتری پیدا خواهند کرد.  

سوروس با وجود اعتقاد به «جامعه باز»، از شیوه‌هایی غیرقانونی بهره گرفته است كه تنها به روی ابر ثروتمندان باز است. سوروس پی‌درپی، دریافت پول از كارتل های مواد مخدر یا هر فعالیت مجرمانه دیگر را انكار كرده است؛ اما این واقعیت به قوت خود باقی می‌ماند كه دست كم برخی از عملیات های مالی وی به طور گسترده‌ای در امر پول شویی دست داشته‏اند. سرمایه سوروس در جزایر آنتیل هلند قرار دارد كه یك فدراسیون خودگردان متشكل از پنج جزیره در دریای كارائیب است. در یكی از مدارك سیا، این منطقه به عنوان «نقطه حمل‌ونقل مواد مخدر آمریكای جنوبی به آمریكا و اروپا و مركز پول شویی» توصیف می‌شود.   حمایت سوروس از حمله به كوزوو هیچ كس در مطبوعات به منافع سوروس از جنگ كوزوو اشاره نمی‌کند، درحالی‌که سوروس از عملیات نظامی در كوزوو كه یكی از استان‌های یوگسلاوی بود، به این دلیل حمایت كرده بود كه یكی از شرکت‌های سوروس در سال 2000 اعلام كرد كه یک صد و پنجاه میلیون دلار- به همراه ضمانت وام‌های پرداختی از سوی «شركت سرمایه‌گذاری خصوصی فرا مرزی آمریكا»- در بالكان سرمایه‌گذاری كرده است. این شركت «صندوق برابری جنوب شرق اروپا» نام داشت. تا سال 2002 حجم سرمایه‌گذاری شركت سرمایه‌گذاری خصوصی فرا مرزی آمریكا به دویست میلیون دلار افزایش یافت و این شركت اعلام كرد كه «صندوق یوگسلاوی سرمایه‌گذاری سوروس» به نقشی کنترل‌کننده در اكسیبانكا كه یك بانك تجاری خصوصی در صربستان است دست یافته است و در تأسیس «شبکه‌های پهن باند صربستان» كه یك شركت تلویزیون كابلی و خدمات پهن باند پیشگام در صربستان است سرمایه‌گذاری كرده است.  

سازمان عفو بین‌الملل که در سال 1961 میلادی، بعد از جنگ جهانی دوم در لندن توسط پیتر بننسون تشکیل شد و مقر آمریکایی آن در واشنگتن قرار دارد؛ سازمانی است که هدف خود را انجام تحقیق و فعالیت برای جلوگیری و خاتمه دادن به تجاوز به حقوق بشر و درخواست عدالت برای کسانی که حقوق آن‌ها پایمال شده است، می‌داند.  سرمایه‌های این سازمان که توسط وزارت خارجه آمریکا اداره می‌شود، از طریق مجرمان اقتصادی تأمین‌شده که حقوق بشر واقعی در سراسر جهان را تهدید می‌کند. عفو بین‌الملل در واقع تمامی سیاست‌های خارجی آمریکا را دنبال می‌کند و گزارشات این سازمان کاملاً هم‌سو با منافع آمریکا است. حقوق بشر در امر سازمان عفو بین‌المللی امری موردی است که بنا به صلاح‌دید در برخی جاها نقض و در برخی کشورهای دنیا مانند میانمار دیده نمی‌شود. جورج سوروس، یکی از تأمین‌کننده‌های مالی اصلی این سازمان است. اطلاعات مالی وب‌سایت سازمان عفو بین‌الملل از روی عمد مشکل طراحی‌شده تا کسی نتواند متوجه افسانه پشت پرده آن شود. این سازمان، مانند هر شبکه مجرمانه دیگر، روابط مالی خود را تحت پوشش مانورهای قانونی انجام می‌دهد.   رابطه جورج سوروس با سازمان عفو بین‌الملل سازمان عفو بین‌الملل مستقیماً از دولت‌ها و سرمایه‌گزاران شرکتی پول دریافت می‌کند؛ یکی از بدنام‌ترین آن‌ها بنیاد جامعه باز است که توسط مجرم اقتصادی و سیاسی بزرگ، جورج سوروس رهبری می‌شود. سوروس که بنیاد جامعه باز او نیز دیده‌بان حقوق بشر را تأمین مالی می‌کند و ظاهری طرفدار حقوق بشر دارد، تلاش کرد از نقاب حقوق بشر غرب برای دفاع از خود در اتهامات کلاه‌برداری‌ها استفاده کند. همچنین گفته می‌شود در انقلاب زرد و صورتی قرقیزستان که سریع‌ترین انقلاب در میان جمهوری‌های استقلال‌یافته شوروی سابق بود هزینه بیش از یک صد و هفتاد گروه حزب و NGO توسط موسسه جامعه باز و سرمایه جرج سوروس تأمین گردیده است. سوروس که در سال 2002 متهم به کلاه برادری در پرونده بانک فرانسوی سوسیت ژنرال که خرید شد، از فعالیت مجرمانه جهانی مبهم خود با نقاب حقوق بشر ساخته است.   

درباره جرج سوروس، این چهره اقتصادی و سیاسی مرموز و ذی‌نفوذ آمریكایی، نمی‌توان مطالب زیادی در رسانه‌های اصلی آمریكایی پیدا كرد. چرا كه عمده آن‌ها طرفدار یا زیردست شرکت‌های ریز و درشتی هستند كه سوروس به نوعی در آن‌ها دست دارد. ایفای نقش بین‌المللی وی كه عمدتاً از طریق مؤسسه جامعه باز او انجام می‌گیرد، یكی دیگر از مهم‌ترین سرفصل‌های فعالیت‌های اسرارآمیز، مداخله گرایانه و اثرگذار او در سیاست‌های آمریكا و جهانی به شمار می‌رود.  مواردی از جمله قدرت گرفتن حزب دمکرات كه سوروس یكی از سرسخت‌ترین مدافعان آن بوده است و نیز قانونی شدن استفاده از ماری‌جوانا در ایالت كالیفرنیا كه سوروس از سال‌ها قبل از مدافعان و فعالان سرسخت وضع این قانون بوده است و حتی خود وی علناً اظهار داشته است كه ماری‌جوانا مصرف می‌کند و از آن لذت هم می‌برد، از جمله مواردی است كه درستی آن‌ها با گذشت زمان به اثبات رسیده است.  هدف دیرینه سوروس، براندازی سیاست ملی ضد مواد مخدر دولت آمریكا برای كاستن از فعالیت‌های نهادهای مجری قانون ملی و جهانی در امر مبارزه با تجارت مواد مخدر بوده است. او این كار را «كاهش آسیب» می‌نامد، یعنی اگر دولت، تجارت مواد مخدر را در دست گیرد و مواد مخدر و داروهای تخدیری از جمله سرنگ برای معتادان را تأمین كند، فعالیت جنایی همراه با استفاده از مواد مخدر ظاهراً كاهش خواهد یافت؛ اما با این حال، اجرای این قانون مستلزم دور نگه‌داشتن مواد مخدر از دسترس كودكان است. چنین چیزی هم كه امکان‌پذیر نیست، پس سوروس قصد دارد اجازه دهد، موادی مثل ماری جوآنا، كوكائین و هروئین برای كودكان توزیع شود. «واشنگتن‌پست» با طرح این ادعا كه سوروس «بودجه تلاش‌هایی را برای اصلاح قوانین مربوط به مبارزات انتخاباتی، از شمول جرم در آوردن ماری جوآنا و تغییر سیستم قضاوت جنایی تأمین كرده است» او را تطهیر كرده است. جنگ با تروریسم به حتم در مركز تلاش‌ها جای دارد، اما جنگ با مواد مخدر هنوز نگرانی عمده میلیون‌ها آمریكایی محسوب می‌شود، به خصوص والدین هراسان از نفوذ هالیوود و فرهنگ مواد مخدر.  

سرگذشت عاطفى سوروس هم به نوبه خود قابل تأمل است. وى سه بار ازدواج کرده و اکنون صاحب پنج فرزند است. روبرت، آندریا و جاناتان از همسر اولش «آنالیز ویتچک»، الکساندر و گریگورى از «سوزان وبر» و همسرکنونى وى «تامیكو بولتون» است. سوروس در تاریخ 22 مرداد 1391، همزمان با هشتاد و دومین سالگرد تولد خود، با معشوقه اش، تامیكو بولتون 40 ساله ازدواج كرد!  سوروس و تامیكو بولتون، از تابستان سال 2008 با یكدیگر آشنا شدند و در تابستان همان سال در نیویورك به طور رسمی نامزدی خود را اعلام كردند. این سومین ازدواج سوروس و دومین ازدواج بولتون است.  همسر جدید سوروس در شرایط فعلی مدیریت یک وب سایت مربوط به آموزش یوگا را بر عهده دارد و دارای مدرک کارشناسی ارشد بازرگانی از دانشگاه میامی است؛ حلقه نامزدی اعطایی سوروس به بولتون یک الماس گرانقیمت است. خبر ازدواج سوم سوروس در شرایطی گزارش شد که «آدریانا فریر» بازیگر برزیلی و از معشوقه‌های سابق سوروس، در سال 2011 میلادی با ارائه دادخواستی در دادگاه «منهتن» اعلام کرد که سوروس در وعده خرید یک دستگاه آپارتمان برای او پیمان‌شکنی کرده و خواستار پرداخت 50 میلیون دلار به عنوان غرامت از طرف او شد. سوروس نیز با اقدامی حقوقی، رسیدگی به این دادخواست معشوقه سابقش را به حالت تعلیق درآورد.  

سوروس که در گفت‌وگوهایش خود را هوادار تئوری جامعه مدنی جهانی معرفی می‌کند، دارای تألیفاتی مانند «سراب برتری آمریکا»، «جامعه باز: اصلاح سرمایه‌داری جهانی»، «علم و جامعه باز: آینده فلسفه کار پوپر»، «بحران سرمایه‌داری جهانی: جامعه باز در خطر»، «تعهد به دمکراسی: تشویق تجارت آزاد و اصلاحات دموکراتیک در شوروی و اروپای شرقی»، «کیمیای سرمایه» و... است و دانشگاه‌های آکسفورد، مجارستان و دانشگاه آمریکایی ییل به او دکتری افتخاری داده‌اند.