کندی در 12 سپتامبر سال 1953 م، با "ژاکلین لی بوویر" که وارث یک کمپانی بزرگ نفتی بود، ازدواج کرد. حاصل این ازدواج دو فرزند به نام های "کارولین" و "جان کندی پسر" بود. کندی در دو سال اول ازدواجش عمل‌ های نخاعی بسیاری انجام داده و بارها به مرگ نزدیک شد و معمولاً در مجلس سنا حاضر نمی ‌شد. در این دوره او کتابی تاریخی به نگارش در آورد که در سال 1957 جایزه "پولیتزر" را بخاطر آن دریافت کرد. لازم به ذکر است کندی با تراژدی ‌های خانوادگی بسیاری روبرو بود، ژاکلین در سال 1955 موردی از سقط جنین داشت و در سال 1956 دختر مرده‌ای به دنیا آورد. تراژدی دیگر، مرگ کودک تازه به دنیا آمده‌ شان "پاتریک بوویر کندی" در اوت سال 1963 بود. کاریزمای کندی و خانواده او باعث شد که دوره ریاست جمهوری او را با نام "کاملوت" بشناسند. این نام‌ گذاری وقتی اعتبار بیشتری یافت که بعدها بیوه کندی از علاقه شوهرش به نمایش موزیکالی به همین نام در برادوی صحبت کرد.

کندی تحصیلات خود را در یکی از مهم ‌ترین مدارس آمریکا، به نام "چوآته" در "کانکتیکات" آغاز نمود و در سال 1935 فارغ‌ التحصیل شد. او قبل از ثبت نام در کالج، به مدت یک سال در "مدرسه اقتصاد لندن" زیر نظر پروفسور "هارولد لاسکی" دوره‌ای ازاقتصاد سیاسی را گذراند. پس از آن در پاییز سال 1935 به دانشگاه "پرینستون" رفت، اما به علت بیماری یرقان مجبور به ترک آنجا شد، وی در پاییز سال بعد به کالج "هاروارد" رفته و طی مدتی که در "هاروارد" درس می ‌خواند، دوبار به اروپا و بریتانیا سفر کرد. در این مدت، پدر او سفیر آمریکا در دربار سلطنتی بود. کندی در سال 1938 م، پایان‌نامه خود تحت عنوان "چرا انگلستان خوابید؟" را نوشت. این اثر در مورد نقش انگلستان در توافق‌ نامه "مونیخ" بود. او در ژوئن 1940 م، با نشان "کام لائود" و لیسانس مسائل بین‌الملل از "هاروارد" فارغ ‌التحصیل شد. در همین سال پایان ‌نامه او به عنوان کتاب منتشر گردید و از پرفروش ترین کتاب ‌های سال شد.

در بهار سال 1941 م، کندی داوطلبانه به ارتش آمریکا پیوست، اما تقاضای او به علت مشکلات پزشکی ‌اش رد شد. پس از چندی در سپتامبر همان سال در نیروی دریایی آمریکا استخدام شد. کندی ابتدا دوره‌هایی در مدرسه آموزشی دفترداران ذخیره نیروی دریایی و مرکز آموزشی اسکادران قایق‌ های "پی تی" گذراند و پس از آن به "پاناما" و جبهه اقیانوس آرام در جنگ اعزام شد. او در جبهه اقیانوس آرام در چندین نبرد شرکت کرد، ‌به درجه ستوانی رسید و فرماندهی یک قایق "پی تی" را در دست گرفت. افتخارات نظامی در تاریخ 2 آگوست سال 1943 م، قایق کندی،‌ "پی تی 109"، که در نزدیکی‌های "نیوجورجیا" (نزدیکی جزایر سلیمان) مشغول انجام عملیاتی نظامی بود، توسط یک ناو ژاپنی نابود شد. در این حادثه پشت کندی که از قبل نیز دچار مشکلاتی بود، ازمصدومیت بیشتری برخوردار گردید. با این حال، یک مرد زخمی دیگر را نیز به دوش کشید و سه مایل در اقیانوس شنا کرد تا به جزیره‌ای برسد. به خاطر چنین اقدامی، مدال نیروی دریایی به او اعطا شد. او در زمان خدمت در جنگ جهانی دوم همچنین نشان‌های "قلب ارغوانی"،‌ "مدال کمپین آسیا-اقیانوس آرام" و "مدال پیروزی جنگ جهانی دوم" را کسب کرد.

کندی پس از جنگ جهانی دوم، وارد عرصه سیاست شد، در سال 1952 م، وی با شعار «کندی بیشتر به ماساچوست خدمت خواهد کرد»، خود را کاندید سنا کرد. او سرانجام در سال 1953 م، با حدود 70 هزار رای بیشتر بر "هنری کابوت لودج پسر"، کاندید حزب جمهوری ‌خواه، پیروز شد و به سنا راه یافت. در سال 1956 م، کندی در مجمع ملی حزب دموکرات خود را کاندید نیابت ریاست جمهوری کرد، اما شکست خورد و به جای او سناتور ایالت تنسی، "استس کفائوور"، انتخاب شد. تلاش‌های انتخاباتی کندی برای گرفتن این مقام، باعث افزایش شهرتش در درون حزب گردید، وی هم چنین تا سال 1960 م، به مدت 7 سال در این سمت باقی ماند. لازم به ذکر است، در سال 1958 م، کندی اولین سری از کتاب خود با عنوان "ملت مهاجرین" را در این دوران منتشر کرد.

کندی در سال 1960 م، اعلام کرد که قصد دارد برای ریاست جمهوری آمریکا کاندید شود، او در انتخابات اولیه درون حزبی، رقبایی همچون سناتور "هابرت ه. هامفری" از "مینه سوتا"، سناتور "لیندون ب. جانسون" از "تگزاس" و "آدلای استیونسون"، ‌کاندید حزب دموکرات در انتخابات‌ 1952 و 1956 م، را در مقابل خود داشت. اما وی در چند منطقه کلیدی مانند "ویسکونسین" و "ویرجینیای غربی" در انتخابات اولیه پیروز شد. "ویرجینیای غربی" به ایالتی با مردم محافظه ‌کار و غالباً "پروتستان" مشهور بود که احتمال می ‌رفت به کندی کاتولیک رای ندهند. از این رو، کندی به معدنی در این ایالت رفت و از کارگران معدن خواست تا به او رای دهند. پس از پیروزی کندی در "ویرجینیا"، بسیاری بر سر قبول او به عنوان کاندیدا موافقت کردند. حمایت حزب دموکرات از کندی در 13 ژوئیه سال 1960 م، حزب دموکرات رسماً اعلام کرد که کندی، کاندید ریاست جمهوری این حزب شده، و کندی علیرغم جدال‌ هایی که در انتخابات اولیه با "جانسون" داشت، از او تقاضا کرد که به عنوان نایب رییس جمهور به همراه او کاندید شود. او برای پیروزی در انتخاباتی که به نظر ‌آمد از سال 1916 به بعد، نزدیک ‌ترین انتخابات باشد، به محبوبیت "جانسون" در جنوب نیاز داشت. مهم ‌ترین مسائل انتخاباتی در آن سال شامل، چگونگی به حرکت در آوردن دوباره اقتصاد، کاتولیک بودن کندی، کوبا و چگونگی رقابت فضایی و موشکی با شوروی بود. زمینه های پیروزی در انتخابات کندی در 12 سپتامبر سال 1960 م، سخنرانی معروفی در "هوستون"، "تگزاس" ایراد کرد: «من کاندیدای کاتولیک نیستم. من کاندیدایی از حزب دموکرات هستم که اتفاقاً کاتولیک نیز هست! در مسائل عمومی من از طرف کلیسایم صحبت نمی ‌کنم – و کلیسا نیز از طرف من صحبت نمی‌ کند». سپتامبر و اکتبر همان سال، مناظراتی میان کندی و همچنین کاندیدای حزب جمهوری ‌خواه، "ریچارد نیکسون" که پیش از آن، سمت معاون "آیزنهاور" را داشت،‌ برگزار گردید که از اولین مناظرات تلویزیونی ریاست جمهوری در تاریخ آمریکا بود. معروف است که نیکسون در این مباحثات عصبی و خیس عرق بود، در حالی که کندی آرام و با متانت بود و همین امر موجب پیروزی او شد. با این وجود این مناظرات تلویزیونی نقطه مهمی در تاریخ سیاسی آمریکا شد، زیرا از این زمان به بعد، تلویزیون نقش مهمی در سیاست بازی کرد و جلوه خوب مقابل دوربین از ملزومات کاندیداهای ریاست جمهوری شد. سرانجام، کندی در انتخابات نهایی 8 نوامبر سال 1960 م، در جدالی بسیار نزدیک، "نیکسون" را مغلوب کرد.

کندی در 20 ژانویه سال 1961 م، به عنوان سی و پنجمین رئیس جمهور آمریکا سوگند یاد کرد، او در سخنرانی افتتاحیه معروفش از آمریکایی ‌ها خواست که شهروندانی فعال باشد. او گفت: «نپرسید کشورتان چه می ‌تواند برای شما بکند،‌ بلکه بپرسید شما چه می ‌توانید برای کشورتان بکنید». او همچنین از ملل دنیا خواست که به هم بپیوندند تا با «دشمنان مشترک انسان: استبداد، فقر، بیماری و خود جنگ» بجنگند. وی هم چنین خود را متعهد ساخت که قبل از پایان دهه شصت میلادی، اولین انسان را به ماه بفرستد. به همین دلیل بسرعت برنامه آپولو را راه اندازی کرد و سرانجام آمریکا توانست در شانزدهم ژوئیه سال 1969 میلادی با "آپولوی 11"، به این هدف جامه عمل بپوشاند. در واقع دوران ریاست جمهوری کندی همزمان با اوج تبلیغات و رقابت بین دو بلوک سیاسی شرق و غرب بود که حتی جهان را در آستانه جنگی هسته ای قرار داد. لازم به ذکر است، یکی از موضوعات داخلی بسیار حساس در دوران ریاست جمهوری کندی، موضوع برخورد با مساله تبعیض نژادی و مبارزه برای احقاق حقوق مدنی سیاه پوستان آمریکا بود. در مارس سال 1963 میلادی او با "مارتین لوتر کینگ" و دیگر رهبران جنبش حقوق مدنی در کاخ سفید ملاقات کرد. عوامل موثر در شهرت کندی بدون‌ شک‌، جان‌ اف‌ کندی‌ را می توان یکی‌ از مشهورترین‌ روسای‌ جمهور آمریکا نامید، عوامل‌ زیادی‌ در بوجود آمدن‌ این‌ شهرت‌ نقش داشته اند، که‌ شاید مهمترین‌ آنها ترور او در سال ‌1963 باشد که‌ همچنان‌ در هاله‌ ای‌ از ابهام‌ باقی ماند. اما به‌ جز آن‌، عوامل‌ دیگری‌ در‌ شهرت‌ جان‌ اف‌ کندی‌ نقش‌ داشته ‌اند از جمله، او جوان ‌ترین ‌فردی‌ بود که‌ تا آن‌ زمان‌ به‌ ریاست‌ جمهوری‌ ایالات‌ متحده‌ برگزیده‌ ‌شد و نخستین‌ رییس‌ جمهور این‌ کشور بوده که‌ مذهب‌ کاتولیک‌ داشت‌. همچنین‌ شایعاتی‌ در خصوص‌ ارتباط پنهان‌ او با "مریلین‌ مونرو" ستاره‌ سینما و نقش ‌او در سیاست‌ خارجی‌ آمریکا در مقابل‌ کشورهای‌ کمونیستی، از جمله‌ عواملی‌ است که‌ به‌ شهرت او ‌افزود. مرگ‌ ناگهانی‌ او، رسیدگی‌ به‌ پرونده‌ قتلش‌ و ازدواج‌ "ژاکلین"‌ با "اوناسیس"‌ میلیونر یونانی‌ پس‌ از مرگ‌ کندی‌، نام‌ او و همسرش‌ را حتی‌ پس‌ از مرگش‌ برای‌ سالها در اخبار زنده نگه‌ داشت‌. عکس ‌هایی‌ از کندی که‌ در زمان‌ حیات او‌ هیچ‌گاه‌ منتشر نگردید، پس‌ از مرگش‌ مرتب‌ در نشریات ‌مختلف‌ چاپ‌ می‌شدند.

هرچند که دوره ریاست جمهوری جان اف. کندی با شلیک گلوله ای ناتمام ماند، اما نزدیک به سه چهارم (74 درصد) آمریکایی ها معتقدند که کندی بهترین رئیس جمهور آمریکا بوده و عملکردش بالاتر از میانگین دیگر روسای جمهور این کشور بوده است، در واقع کندی در میان 11 رئیس جمهوری که از زمان "دوایت آیزنهاور" بررسی شده اند، در مقام اول قرار گرفت. در این میان یک پنجم مردم معتقدند که عملکرد وی در حد متوسط بوده و تنها 3 درصد از مردم معتقدند که وی عملکردی زیر میانگین روسای جمهور داشت. با این حال جان اف کندی به دلیل برخی ویژگی‌ها و نیز به دلیل مرگ نابهنگامش رئیس جمهور محبوبی به حساب می آید اما اکثر مورخان عقیده داشتند که مردم آمریکا به جان اف کندی بیش از حد بها دادند در حالی که عملکرد وی آنقدرها هم درست نبود. اقدامات مداخله جویانه در امور کوبا جان اف کندی در دوران ریاست جمهوری خود بارها آزادی ‌های فردی را نادیده گرفت و نقض کرد. مثلا وی در آوریل سال 1961 م، در اقدامی مزدورانه با تحریک تبعیدی های "کوبا" برای براندازی دولت "فیدل کاستر"، چهره خود و آمریکا را نزد جهانیان مخدوش کرد. اما خطرناک ‌ترین اقدام کندی در دوران ریاست جمهوری اش، در اکتبر سال 1962 م، در طول بحران موشکی کوبا صورت گرفت، این بحران وقتی شروع شد که هواپیماهای جاسوسی آمریکایی از پایگاه‌های موشک‌های هسته ‌ای میان‌ برد شوروی در کوبا تصاویری تهیه کردند که استقرار موشک‌های شوروی در کوبا را مشخص می ‌نمود. اقدام کندی باعث شد "خروشچف"، رهبر شوروی سابق، موشک ‌های هسته‌ ای خود را از کوبا خارج کند. در آن زمان شوروی به منظور مقابله با حمله احتمالی "آمریکا" به "کوبا"، در این کشور موشک ‌های دوربرد مستقر کرده و کندی با کمک وزیر دفاع خود فهمید موشک ‌های شوروی قابل تبدیل به موشک ‌های هسته ‌ای نیستند و این امر باعث شد تا هراس دولت آمریکا از موشک ‌های شوروی کاهش یافته و خیال حمله به کوبا را در سر بپروراند، غافل از آن که شوروی کاملاً مخفیانه و بدون آگاهی دیگران، در کوبا تسلیحات هسته ‌ای کوتاه برد مستقر کرده بود، تا به این ترتیب از حملات احتمالی آمریکا به تجهیزات موشکی دوربرد خود دفاع کند. با این حال اگر آمریکا تصمیم خود را مبنی به حمله به کوبا عملی می‌ کرد، هم اکنون جهان در آتش بزرگ هسته ‌ای سوخته و نابود شده بود. در واقع حس رقابت و زیاده‌ خواهی جان اف کندی نزدیک بود جهان را به نابودی بکشاند. عدم مخالفت با ساخت دیوار برلین در 13 اوت سال 1961 م، دولت آلمان شرقی شروع به ساختن دیوار برلین و جدایی برلین شرقی از قسمت غربی این شهر کرد. این امر به علت حضور نظامی آمریکا در برلین غربی بود. کندی مدعی شد که این بر خلاف توافقات «چهار قدرت» است ولی با این حال جلوی احداث و پیشروی آن تا طول 155 کیلومتری را نگرفت و مخالفتی جدی با این قضیه نکرد. دخالت در اصلاحات داخلی ایران در زمان پهلوی دوم پس از آنکه در سال 1960، جان. اف. کندی و دموکرات ها به کاخ سفید راه یافتند، رویه‌ ای متفاوت با دولت جمهوری خواه "آیزنهاور" در قبال "محمد رضا پهلوی" در پیش گرفتند. کندی از آنجا که در مبارزات انتخاباتی وعده تغییر در سیاست خارجی و داخلی امریکا داده بود پس از کسب قدرت طرح جدید «اتحاد برای پیشرفت» و سیاست «مرزهای نو» را با هدف جلوگیری از قیام مردم در کشورهای جهان سوم علیه آمریکا طرح ریزی کرد. بر اساس این طرح ها، کندی به شاه ایران فشار آورد که دست به اصلاحات اجتماعی در ایران بزند و به این منظور "علی امینی" سفیر سابق ایران در امریکا را به نخست وزیر منصوب کند. شاه به رغم میل باطنی "امینی" را به نخست وزیر انتخاب کرد. در نتیجه محمد رضا پهلوی، با الهام از "دکترین جان کندی" برنامه‌های اصلاحی خود را با عنوان "انقلاب سفید" یا "انقلاب شاه و مردم" اعلام کرد. در این میان امینی در مدت کوتاه نخست وزیر خود تلاش های بی نتیجه ای چون انحلال‏ مجلس بیستم، زندانی کردن سپهبد "حسین آزموده" دادستان نظامی بعد از کودتا، برکناری "تیمور بختیار" از ریاست سازمان امنیت (ساواک)، برکناری تعدادی از مقام های‏ بلند پایه ایران که مشهور به فساد و طرفداری از انگلستان بودند برای تثبیت قدرت خود انجام داد که همین امر شاه را برای برکناری اش مصمم تر کرد. سر انجام ناتوانی "امینی" در انجام اصلاحات داخلی سبب شد شاه در فروردین سال 1341 با سفر به امریکا زمینه های برکناری او را در مذاکره با کندی فراهم کند. پس از این ملاقات کندی پذیرفت که شاه، امینی را برکنار کند و خود برنامه اصلاحات را در دست گیرد. به علاوه در پایان این مسافرت اعلامیه مشترکی به امضای جان. ‌اف. کندی و محمدرضا پهلوی منتشر گردید که طی آن آمریکا با صراحت، خود را متعهد به پشتیبانی از شاه ایران کرده بود. عکس های مربوط به سفر شاه به امریکا در سال 1341 در موزه کتابخانه کندی قابل دسترسی است. رئیس جمهور جنگ سرد جان اف کندی را می توان رئیس جمهور جنگ سرد نیز نامید، زیرا در 26 ژوئن سال 1963 م، به دیدار برلین غربی رفت و سخنرانی بسیار معروفی در ضدیت با کمونیسم ایراد کرد. هنگام سخنرانی کندی بعضی از مردم در سمت دیگر دیوار در برلین شرقی تجمع کرده بودند و با تشویق کندی عدم تمایل خود به تحت کنترل شوروی بودن را ابراز می ‌کردند. کندی ساخت دیوار برلین را به عنوان مثالی از شکست کمونیسم عنوان کرد و گفت: «آزادی مشکلات بسیار دارد و دموکراسی کامل نیست، اما ما هیچ‌ وقت مجبور به ساختن دیواری برای نگه ‌داشتن مردم‌مان در کشور نبوده‌ایم!». این سخنرانی به خاطر جمله آلمانی «ایش بین آین برلینر» به معنی "من شهروندی از برلین هستم" که از سوی کندی ایراد شد، بسیار معروف شد. مهمترین دستاورد های دوران ریاست جمهوری کندی پیشنهاد دهنده اصلی «معاهده محدودیت آزمایش هسته ای» بود، که طبق آن آزمایش اتمی در زمین، در اتمسفر و زیر آب ممنوع و تنها آزمایش‌های زیرزمینی مجاز شمرده ‌شدند. آمریکا، بریتانیا و شوروی هر سه این معاهده را امضا کردند و در اوت سال 1963 م، کندی آن را به قانون رسمی تبدیل کرد. او این معاهده را از بزرگ‌ ترین دستاوردهای دوران خود می ‌دانست. او هم چنین در سال 1963 در سفر به "ایرلند" به همراه رئیس جمهور وقت ایرلند، "آمون ده والرا"، «بنیاد آمریکا و ایرلند» را تأسیس کرد. هدف این بنیاد ایجاد ارتباط بیشتر بین آمریکایی‌های ایرلندی ‌الاصل و کشور ایرلند بود.

جان اف کندی، در دوران کوتاه ریاست جمهوری خود، با چند مسأله در خاورمیانه روبه رو بود، از جمله مسأله اعراب و اسراییل که در دیپلماسی ایالات متحده آمریکا، از اهمیت اندکی برخوردار بود. سیاست کندی درباره مسأله فلسطین، به فرستادن نمایندگان ویژه و فروش جنگ افزار و تأکید بر اهمیت امنیت اسراییل محدود شد امّا در عین حال از وضعیت دردناک آوارگان فلسطینی نیز ابراز نگرانی شد. دولت آمریکا هم چنین در دوره ریاست جمهوری کندی، درباره کمربند شمالی، شیوه و روش زمامداران پیشین آمریکا را دنبال، تعهدات آمریکا را نسبت به پیمان مرکزی(Sento) اعلام و از استقلال ایران و ترکیه، پشتیبانی کرد. در دوران زمامداری جان کندی، جهان عرب شاهد رویدادها و دگرگونی‌های چشمگیر سیاسی- اجتماعی بود، که عبارتند از: - استقلال کویت در 19 ژوئن سال 1961 میلادی - جدایی سوریه از جمهوری متحده عربی در 28 سپتامبر سال 1961 میلادی - ملی شدن نفت عراق در دسامبر سال 1961 میلادی - انقلاب یمن در 26 سپتامبر سال 1961 میلادی - پذیرش منشور وحدت، از سوی کشورهای مصر، سوریه و عراق در آوریل سال 1963 میلادی

ترور جان اف. کندی، در تاریخ جمعه 22 نوامبر 1963 در ایالات متحدهء آمریکا، دالاس تگزاس رخ داد. کندی هنگامی که با همسرش سوار ماشین روباز بود، از ناحیه صورت مورد اصابت گلوله قرار گرفت، او در واقع چهارمین رئیس جمهور ترور شده آمریکا، در دهه سال 1960 بود. این حادثه در ساعت 12:30 دقیقه ظهر در خیابان "الم استریت" شهر "دالاس" رخ داد و کندی جا به جا کشته شد. حدود نیم ساعت بعد، رسما اعلام شد که جان کندی در بیمارستان "پارکلند مموریال" درگذشت. ماجرای ترور و قتل کندی به عنوان رییس جمهور ایالات متحده یک معمای بزرگ در تاریخ و سیاست این کشور محسوب می شود. گرچه علی رغم این که هنوز ابهام آن برطرف نشده، اما مدارکی وجود دارند که ثابت می کنند قتل کندی حاصل یک توطئه مشترک سازمان سیا، سازمان جنایتکاری مافیا، برخی سیاستمداران و صاحبان قدرت ایالات متحده بوده و حتی گفته شده "لیندون بی جانسون" معاون رییس جمهور که پس از قتل کندی جانشین او شد، از ماجرا اطلاع داشته است. جانسون با شرکت های نفتی تگزاس رابطه ای پنهانی داشت و مرگ کندی موجب شد طرح یک قانون مالیات بر درآمدهای نفتی که قصد تصویب آن راداشت برای همیشه مسکوت بماند. در ساعت 14:38 دقیقه همان روز، لیندون بی جانسون معاون رییس جمهور که در هواپیمای مخصوص ریاست جمهوری بود، به مقام ریاست جمهوری آمریکا منصوب شد.

14 سپتامبر سال 2011 م، یک تاریخ نگار آمریکایی زندگی سیاسی و خصوصی جان اف کندی را از زبان همسرش در کتابی با عنوان «ژاکلین کندی:گفت و گوی تاریخی درباره زندگی با جان.اف. کندی» منتشر کرد، نویسنده در آن برای نخستین بار از زبان همسر رییس جمهور اسبق آمریکا فاش می‌ کند که کندی، لیندون جانسون معاون خود را در حد و اندازه‌ ای که سمت ریاست جمهوری آمریکا را به دست بگیرد، نمی ‌دانست، اما جانسون بعد از ترور کندی در نوامبر 1963، طبق قانون اساسی آمریکا به عنوان رییس جمهور آمریکا سوگند یاد کرد. این کتاب هم چنین، شامل مصاحبه‌های "آرتور ام. شلزینگر" تاریخ نگار و مشاور وقت جان.اف.کندی با "ژاکلین کندی" بوده، که در سال 1994 م، درگذشت. "شلزینگر" در این کتاب موضوع‌ های مختلفی از عادت‌های مطالعه‌ ای کندی تا شرح ماجرای خلیج خوک‌های کوبا و جریان ترور رییس جمهور آمریکا را از زبان همسر رییس جمهور اسبق آمریکا نقل کرده است. "آرتور شلزینگر" که خود نیز در سال 2007 در گذشت، برای نخستین بار فاش کرد که جان.اف.کندی و برادرش دنبال این بودند که از نامزدی جانسون در انتخابات ریاست جمهوری سال 1968 آمریکا جلوگیری کنند، زیرا او را در حد و اندازه‌های ریاست جمهوری نمی‌ دانستند. ژاکلین کندی از قول همسرش نقل کرده است: «وای خدای من! حتی نمیتوانم تصورش را هم بکنم که اگر لیندو رییس جمهور شود، چه بلایی سر این مملکت خواهد آمد!» لازم به ذکر است، این کتاب از سوی انتشارات "هیپریون بوکز" منتشر شد و هفت لوح فشرده شامل گفت و گوهای نویسنده با همسر رییس جمهور اسبق همراه کتاب بود.

خانواده کندی را شاید بتوان خانواده‌ای نفرین شده در تاریخ آمریکا نامید. به جز جان اف کندی و برادرش "رابرت" که ترور شدند، اعضای دیگری از خانواده این دو نیز کشته شدند که هر یک ابهامات بسیاری به پرونده کندی‌ها افزود. "ماری ریچاردسون کندی" همسر "رابرت کندی" به طرز مشکوکی که بعدها خودکشی اعلام شد، کشته شد و همسر و فرزند "جان اف کندی" در سقوط هواپیما و دو پسر "رابرت کندی" به نام های "مایکل" و "دیوید" در تصادف اسکی جان باخته اند. جزئیات ترور رابرت کندی "رابرت کندی" برادر رئیس جمهور نیز در تاریخ 5 ژوئن 1968 و پس از پیروزی در انتخابات مقدماتی حزب دموکرات در کالیفرنیا در هتلی در لس آنجلس در حالی که در لابی هتل در حال راه رفتن و دریافت تبریک‌های طرفدارانش بود، به رگبار گلوله بسته شد و به قتل رسید. رابرت کندی یکی از بخت‌های اصلی برای کاندیداتوری نهایی حزب دموکرات محسوب می ‌شد که در این صورت بدلیل حادثه ترور جان اف کندی، به احتمال بسیار زیاد با اقبال عمومی مواجه و رئیس جمهور می‌شد. در رابطه با این پرونده نیز فردی به نام "سیرهان بشیر سیرهان" دستگیر و به عنوان تنها عامل ترور و بدون نقشه قبلی معرفی و محکوم شد. پس از بازجویی از "سیرهان" اعلام شد وی یک یهودی ضد صهیونیست بوده که در دفتر خاطراتش از حمایت خانواده کندی از اسرائیل و اعزام بمب افکن در جنگ شش روزه برای کمک به اسرائیل بسیار ناراحت بوده است. ترور رابرت کندی درست یک روز پس از سال روز جنگ شش روزه به وقوع پیوست تا بیشتر گمانه زنی‌ها به سمت فرضیه قاتل بودن سیرهان متمرکز شود. در عین حال ابهامات بسیاری در اثبات قاتل بودن "سیرهان" وجود داشت. تنها مدرک موجود این بود که سیرهان در صحنه جرم - با فاصله ‌ای زیاد - به همراه یک سلاح دستگیر می ‌شود. اما هیچ شاهدی مبنی بر مشاهده تیراندازی از سوی سیرهان وجود ندارد. فاصله "سیرهان" تا "رابرت کندی" حداقل در حدود یک متر بوده اما تحقیقات نشان می ‌دهد که گلوله از فاصله 7 سانتی متری به کندی برخورد کرد. علاوه بر این، گلوله از پشت به کندی اصابت می‌کند در حالی‌که به گفته تمام شاهدان و حاضران در صحنه ترور، سیرهان در مقابله کندی قرار گرفته بود. با این حال، هنوز هم بسیاری بر دست داشتن سیا در این ترور تاکید می ‌ورزند و سناریوی طراحی سیا برای حذف "رابرت کندی" از قوی ‌ترین و محتمل ‌ترین سناریوها بود. ارتباط قتل رابرت با اسرائیل و سازمان سیا قتل رابرت کندی هم با اسرائیل و متحدانش در سازمان سیا و اتحادیه مافیا و هم دخالت ساواک ایران مرتبط بود. اگرچه بسیاری برآن بودند که قتل رابرت کندی با قتل برادرش در 5 سال پیش مرتبط بوده، هیچ‌کس ظاهرا قادر نبود تکه‌های این پازل را کنار هم قرار دهد و آن را تکمیل کند. "رابرت مورو"، مامور سازمان سیا، در کتاب کم سر و صدا اما بسیار مهم خود به نام "سناتور باید بمیرد" نشان داده که بین این دو رویداد ارتباطات به مراتب عمیق ‌تر از حد تصور ما وجود دارد. به عبارت ساده‌تر، نظریه "مورو" این است که قتل "رابرت اف کندی" هم از جنس قتل‌های قراردادی سیا بود که از طریق ساواک، سازمان امنیت شاه ایران و متحد قدیمی سیا در دسیسه ‌های بین‌المللی صورت گرفت. گفتنی است ساواک تا حدودی دست‌ پرورده موساد بود و با موساد ارتباط نزدیک داشت.