پس از برکناری مصطفی پورمحمدی از سمت وزارت کشور، محمود احمدی نژاد در 28 اردیبهشت ماه 1387 سید مهدی هاشمی، معاون پارلمانی وی را به سرپرستی وزارت کشور منصوب کرد و پس از یک دوره سرپرستی وی، علی کردان، قائم مقام وقت وزارت نفت را به عنوان وزیر پیشنهادی وزارت کشور به مجلس معرفی کرد. احمدی نژاد 8 مرداد ماه 1387، علی کردان را به عنوان گزینه پیشنهادی برای تصدی وزارت کشور به مجلس معرفی کرد و مجلس شورای اسلامی نیز در جلسه 15 مرداد ماه، خط مشی و اصول کلی برنامه ها و صلاحیت وی را مورد بررسی قرارداد؛ به هنگام بررسی صلاحیت کردان موضوع مدرک تحصیلی او در مجلس شورای اسلامی مطرح شد اما نمایندگان با وجود طرح برخی سؤالات و ابهامات، به کردان برای تصدی مسئولیت وزارت کشور رای اعتماد دادند. هنوز چند ماهی از حضور کردان در وزارت کشور نگذشته بود که زمزمه های طرح استیضاح وی مطرح و سرانجام طرح استیضاح با امضای 28 نماینده از جمله بیژن نوباوه وطن در 5 آبان ماه 1387 اعلام وصول شد. محورهای استیضاح طراحان مبنی بر معتبر نبودن مدرک دکترای افتخاری او از دانشگاه آکسفورد انگلستان، دریافت حقوق با مدرک نا معتبر و عضویت در هیأت علمی دانشگاه آزاد اسلامی با رتبه دانشیاری با مدرک غیرمعتبر بود. سرانجام 14 آبان ماه 1387، جلسه استیضاح علی کردان برگزار شد؛ بعد از استماع سخنان موافقان و مخالفان استیضاح و اظهارات کردان، نمایندگان با 188 رای موافق استیضاح، 45 رای مخالف و 14 رای ممتنع، به علی کردان اعتماد نکردند و کردان از وزارت کشور برکنار شد. بیژن نوباوه در خصوص عملکردش در جلسه استیضاح "علی کردان"، وزیر کشور در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد در سال 1387، میگوید: «بنده خود را رادیکال میدانم و به هیچ وجه حاضر نیستم منافع مردم را ندید بگیرم. به طور مثال استیضاح کردان وزیر کشور وقت را زمانی انجام دادیم که نزدیکترین ارتباط را با احمدینژاد داشتیم. کردان با وجودی که مدرک فوق دیپلم داشت میگفت فوق دکترا دارد، این اظهارات دروغ آشکاری بود که نتوانستیم آن را ندیده بگیریم. آیا اگر ما به نفع رییسجمهور سکوت میکردیم به ملت خیانت نکرده بودیم؟ به بنده گفتند تندرو، ولی بنده تندرو نیستم. اگر این کار را انجام نمیدانم، خود را نامشروع میدانستم.» در جلسه استیضاح، علی کردان این شعر را در دفاع از خود خواند: سرا پا اگر زرد و پژمرده ایم ولی دل به پاییز نسپردهایم چو گلدان خالی لب پنجره پر از خاطرات ترکخوردهایم اگر داغ دل بود ما دیدهایم اگر خون دل بود ما خوردهایم اگر دل دلیل است آوردهایم اگر داغ شرط است ما بردهایم اگر دشنهٔ دشمنان, گردنیم اگر خنجر دوستان, گردهایم گواهی بخواهید: اینک گواه همین زخمهایی که نشمردهایم دلی سربلند و سری سربهزیر از این دست عمری به سر بردهایم سپس بیژن نوباوه به پشت تریبون رفت و در پاسخ کردان، این شعر را در مجلس قرائت کرد: «نشنیدهای که زیر چناری کدو بنی بر رست و ببالید بر او بر به روز بیست؟ پرسید از آن چنار که تو چندسالهای؟ گفتا دویست باشد و اکنون زیادتی است خندید ازو کدو که من از تو به بیست روز برتر شدم بگو تو که این کاهلی ز چیست؟ او را چنار گفت که امروز ای کدو با تو مرا هنوز نه هنگام داوری است فردا که بر من و تو وزد باد مهرگان آنگه شود پدید که از ما دو مرد کیست»