اوباما نخست در 1983 لیسانس علوم سیاسی با گرایش روابط بین‌الملل از دانشگاه کلمبیا دریافت کرد. در سال 1988 پس از چند سال کار در شیکاگو با گرفتن کمک هزینه تحصیلی وارد دانشکده حقوق دانشگاه هاروارد شد. در سال دوم تحصیل خود در هاروارد به ریاست ژورنال مشهور نشریه قانون هاروارد انتخاب گردید. او اولین رئیس سیاهپوست این نشریه حقوقی بود. اوباما دکترای حقوق خود را از دانشگاه هاروارد دریافت نمود.پس از فارغ التحصیل شدن به شیکاگو بازگشت و کارش را به عنوان وکیل حقوق مدنی آغاز کرد. باراک اوباما از سال 1992 تا 2004 به تدریس دروس حقوق اساسی (constitutional law) در دانشگاه شیکاگو اشتغال داشت.

اوباما در 4 ژانویه 2005 وارد سنا شد. با وجود تازه وارد بودن در واشنگتن، گروهی از مشاوران خبره را که معمولاً سناتورهای تازه کار به آن توجهی نمی‌کنند به کار گرفت. او«پیت روز»، کهنه سرباز قدیمی در امور سیاست ملی را به عنوان رییس ستاد خود انتخاب کرد. وی با کنار زدن هیلاری کلینتون تنها رقیب جدی خود در کنگره ملی حزب دموکرات به عنوان نامزد این حزب معرفی شد. او همچنین «کارن کورن بلو» اقتصاددان را به عنوان معاون سیاسی خود منصوب کرد.وی همچنین مسئولان اجرایی پیشین کلینتون، «آنتون لیک» و «سوزان رایس» را به عنوان مشاوران سیاست خارجی خودش برگزید. اوباما پنجمین آفریقایی آمریکایی است که به سنا راه پیدا کرده و همچنین سومین آفریقایی آمریکایی است که با رأی بالا به عنوان سناتور برگزیده شده‌بود. وی تنها سناتوری بود که عضو کمیتهٔ حزبی سیاهان کنگره‌ بود.«سی کیو» که هفته نامه‌ای فرا حزبی است، او را براساس تمام آرا و مصوبات سنا بین سال‌های 2005 تا 2007 وفادارترین دموکرات معرفی کرده‌است. وی همچنین براساس نظرسنجی انجام گرفته از سوی مجلهٔ نشنال ژورنال به عنوان لیبرال‌ترین سناتور در سال 2007 انتخاب شد.

باراک اوباما در فوریه سال2007 در ایالات ایلینوی در یک سخنرانی اعلام کرد نامزد انتخابات ریاست جمهوری سال 2008 خواهد بود. ستاد انتخاباتی وی در نیمه نخست سال 2007، موفق به جلب 54 میلیون دلار از سوی حامیان شد که رکوردی در جلب سرمایه نسبت به انتخابات سالهای پیش از آن بود.نظرسنجی‌ها نشان می‏داد که او با هیلاری کلینتون دیگر نامزد انتخابات ریاست جمهوری حزب دمکرات رقابتی تنگاتنگ داشت همچنین او در انتخابات مقدماتی مجمع حزب دموکرات در ایالت آیووا نفر اول شد و در ایالت نیوهمشایر با اختلاف 3 درصد بعد از سناتور کلینتون در جایگاه دوم قرار گرفت.

در سپتامبر 2007، اوباما در پرسشنامه‌ای در برابر سؤال آیا مایل هستید در سیستم تأمین مالی دولتی شرکت کنید، جواب «آری» داد. او اضافه کرد که فعالانه در جهت کسب توافق برای استفاده از بودجه دولتی در انتخابات عمومی، کوشش خواهد کرد. با این حال اوباما تا ابتدای سال 2008 موفق به جمع آوری مبلغی رکورد شکن معادل 234 میلیون دلار از طریق کمک‌های اهدایی خصوصی گردید.در ژانویه 2008، اوباما موفق شد 32 میلیون دلار کمک دریافت کند، در حالی که هیلاری کلینتون مجبور شد برای مبارزات انتخاباتی از حساب شخصی خود پنج میلیون دلار برداشت کند. در آوریل 2008 اوباما 42 میلیون دلار خرج فعالیت‌های انتخاباتی خود کرد که فاصله زیادی با 9 میلیون دلار مخارج هیلاری کلینتون داشت.

هفته‌نامه تایم در شماره 2 مه 2008، پنجمین فهرست سالانه «بانفوذترین زنان و مردان جهان» را منتشر کرد. در این رده‌بندی، اوباما در مقام سوم در ردهٔ «بانفوذترین رهبران کشورها و انقلابیون» جای داشت.

در آوریل 2008 باراک اوباما، در واکنش به سخنان جرمایا رایت کشیش سابق خود گفت: «از نظراتی که از جانب آقای رایت بیان می‌شود عصبانی ام و دلتنگ شده‌ام. او همچنین سخنان جرمایا رایت را تفرقه انگیز و مخرب و در جهت منافع افرادی دانست که برای افزایش تنفر نژادی تلاش می‌کنند.»جرمایا رایت دولت آمریکا را به بدرفتاری با سیاهان و انتشار عمدی ویروس عامل بیماری ایدز بین آنها متهم کرده‌بود. به گفته جرمایا رایت، سیاهان آمریکا باید به خاطر ادامه بدرفتاری دولت با خود بگویند: «خداوند آمریکا را به خاطر برخورد غیرانسانی با شهروندانش لعنت کند.»اوباما در واکنش به سخنان جنجالی جرمایا رایت درباره دولت آمریکا گفت: «بر این باورم این سخنان تصویر درستی از دیدگاه کلیسای سیاهپوستان آمریکا ارائه نکرده‌است، این سخنان ارزش‌ها و باورهای من را به تصویر نمی‌کشد.» باراک اوباما همچنین سعی کرد از رایت فاصله بگیرد. او گفت: «جرمایا رایت دیگر آن فردی نیست که بیست سال پیش دیده بودم. هر رابطه‌ای که با او داشتم در نتیجه سخنان او تغییر کرده‌است.»

اوباما از اولین مخالفان سیاست‌های دولت بوش در عراق بود. در دوم اکتبر 2002، روزی که کنگره مصوبهٔ جنگ عراق را تصویب کرد و به دولت بوش مجوز جنگ را داد، اوباما در اجتماع بزرگی از مخالفان جنگ عراق در شیکاگو سخنرانی کرد. در 16 مارس 2003، هنگامی که جورج بوش اولتیماتوم 48 ساعته‌ای به صدام حسین برای خروج از عراق یا مواجهه با جنگ داده بود، اوباما در بزرگترین اجتماع ضد جنگ در شیکاگو سخنرانی کرد و اظهار داشت که هنوز برای جلوگیری از وقوع جنگ «دیر نشده است».این مساله او را از سایر رقبایش در انتخابات سنا در سال 2004 که به جنگ رأی مثبت داده بودند متمایز کرد. اوباما به عنوان یک سناتور با مواضع لیبرال جایگاه خود را مشخص کرده با این حال در برخی موضوع‌ها چون آموزش و جلوگیری از بیماری ایدز نیز با همکاران جمهوریخواه خود هم عقیده بود.

موضع گیری سیاسی نامزدهای رئیس جمهوری و رؤسای جمهوری آمریکا در مقابل مسائل مختلف جهانی یکی از مباحث مهمی است که همیشه با حساسیتی بسیار از سوی ناظران دنبال می‏شود. مسائل منطقه‏ای در سراسر جهان به ویژه در خاورمیانه، روند صلح خاورمیانه بین اعراب و اسرائیل و دیگر چالش‏های در پیش روی از موارد مهم این مبحث به شمار می رود. ایران، روند صلح خاورمیانه و موضع گیری رئیس جمهوری جدید آمریکا در برابر رژیم اسرائیل از موارد مهمی بود که در مورد خاورمیانه از برجستگی های بیشتری برخوردار بود. در این بین موضع او در برابر ایران و رژیم صهیونیستی از اهم مسائل مطرح شده بودند.

در آوریل 2008، در مناظره نود دقیقه‌ای بین هیلاری کلینتون و باراک اوباما که از شبکه تلویزیونی ای‌بی‌سی آمریکا پخش شد. اوباما در پاسخ به واکنش او به حمله ایران به اسرائیل گفت: «آمریکا اقدام مناسب را انجام خواهد داد. وی در سخنرانی‌ای در تاریخ 4 ژوئن 2008 میلادی که در کمیته روابط عمومی آمریکایی اسرائیلی (AIPAC) انجام گرفت، گفت: «که اگر به ریاست جمهوری برگزیده شود؛ هرکاری را که از دستش برآید خواهد کرد تا ایران به سلاح اتمی دست نیابد». وی همچنین ایران را بزرگترین خطر برای اسرائیل و همچنین آرامش و ثبات در منطقه خاورمیانه خواند و گفت: «خطر ایران، شدید و واقعی است و هدف من این خواهد بود که این خطر را از پیش پا بردارم». وی همچنین «اورشلیم» را پایتخت تقسیم‌ناشدنی اسرائیل خواند.

باراک اوباما اولین بار با ایراد سخنرانی در گردهمایی حزب دموکرات آمریکا در سال 2004 مورد توجه قرار گرفت. اوباما در این سخنرانی، که «جسارت امید» نام داشت، با تکیه بر زندگی و تاریخچه شخصی خودش به صحبت درباره آرمان‌های آمریکا پرداخت. چند ماه پس از این سخنرانی بود که اوباما به چهره مورد توجه رسانه ها در واشنگتن تبدیل شد که دو کتاب نیز به نام خود منتشر کرده‌بود، اولی «رویاهایی از پدرم» که نه سال پیش از وارد شدن به مجلس سنا نوشته شده و متشکل از خاطرات او بود. دومی «جسارت امید: اندیشه‌هایی در بازپس‌گیری رویای آمریکایی» که بیانگر افکارش راجع به تاریخ و وضعیت کنونی ایالات متحده‌است.

مجله تایم که در آخرین شماره هر سال خود چهره، گروه، یا موضوعی را به عنوان شخص سال برمی‌گزیند در آخرین شماره سال 2008، باراک اوباما رئیس جمهور منتخب ایالات متحده را به عنوان شخص سال برگزید. این مجله باراک اوباما را به خاطر داشتن اعتماد به نفس جهت ترسیم آینده‌ای روشن و جاه طلبانه در روزگاری تیره و تار و همچنین به این علت که وی توانست به رغم تجربه کم با فائق آمدن بر دو نامزد قدرتمند و نیز تبعیض‌های نژادی به عنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا و نخستین رییس جمهور سیاه پوست این کشور انتخاب شود مستحق دریافت این عنوان دانست.

باراک اوباما به عنوان اولین سیاه‌پوست در تاریخ کشور آمریکا که در پی یک مبارزه انتخاباتی طولانی بر رقیبش هیلاری کلینتون پیروز شده بود؛ به عنوان نماینده حزب دموکرات در انتخابات سال 2009 انتخاب گردید. سرانجام در تاریخ 7 ژوئن سال 2008، تنها رقیبش هیلاری کلینتون از رقابت دست کشید و گفت: «به طور کامل از آقای اوباما حمایت می‌کنم.»

پس از پایان انتخابات اولیه در حزب دمکرات و پیروزی اوباما، رقابت او با مک کین برای رسیدن به کرسی ریاست جمهوری آغاز شد. رجان مک کین اوباما را به بی تجربگی در سیاست خارجی متهم کرد. در نقطه مقابل اوباما در اظهار نظری مک کین را جیره خوار شرکت‌های نفتی دانست ولی توکر بوندز، سخنگوی مک کین با رد این اظهارات اعلام کرد که این سناتور اوباما بود که به لایحه انرژی بوش - چنی که معاهده‌ای پرسود برای کمپانی‌های نفتی بود رأی مثبت داد و نه جان مک کین. در اوت 2008 باراک اوباما جوزف بایدن را به معاونت خود در این رقابت انتخاباتی برگزید.

بارک اوباما در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا که در 4 نوامبر 2008 برگزار شد، با کسب 365 رأی الکترال رقیب خود مک کین را که 173 کارت الکترال را به دست آورده بود، شکست داد و به پیروزی رسید. اوباما 52.9٪ و مک کین 45.7٪ از کل آراء را به دست آوردند و از 50 ایالت آمریکا، در 28 ایالت اوباما و در 22 ایالت مک کین پیروز شد.دوران ریاست جمهوری باراک اوباما از 20 ژانویه، ساعت 12 ظهر به وقت شرق آمریکا آغاز شد. در کابینه وی جوزف بایدن به عنوان معاون اول و رام امانوئل به عنوان ریاست کارکنان کاخ سفید و هیلاری کلینتون به سمت وزیر امور خارجه انتخاب شدند.

در سال 2009، کمیته نروژی صلح نوبل به علت «تلاش فوق‌العاده برای تقویت دیپلماسی بین‌المللی و ترغیب به همکاری میان مردم» جایزه صلح نوبل سال را به باراک اوباما اهدا کرد.پیش از اوباما دو رئیس جمهور دیگر آمریکا این جایزه را در زمان ریاست جمهوری خود دریافت کرده بودند ولی اوباما اولین رئیس جمهوری آمریکاست که در اولین سال ریاست جمهوری این جایزه را دریافت کرده‌است. اهدای این جایزه باعث برانگیخته شدن واکنش‌های حمایتی و انتقادی از سوی برخی رهبران جهان شد.این جایزه از سوی بسیاری از مردم نیز بی ارزش خوانده شده و گفته میشد باراک اوباما در مدت کوتاه ریاستش کاری انجام نداده که بخواهد جایزه ای دریافت کند.

در آستانه انتخابات ریاست جمهوری آمریکا کتاب جدیدی با عنوان «داستان باراک اوباما» نوشته دیوید مارانیس در آمریکا منتشر شد. این کتاب آشکار کرد که باراک اوباما در دوران جوانی و دانشجویی خود، معتاد به مواد روانگردان ماریجوانا بوده است. به گزارش زندگی به نقل از«الجزیره»: «درحالی که تنها چندماه از انتشار خبر اعتیاد باراک اوباما، رئیس جمهور آمریکا به سیگار و دخانیات می گذرد که انتشار خبر اعتیاد او با مواد روانگردان ماریجوانا جنجال جدیدی به راه انداخت.»براساس این گزارش، دیوید مارانیس، نویسنده مشهور آمریکایی و برنده جایزه "پولیزر" در این کتاب آورده است که رئیس جمهور آمریکا در اوان جوانی و دوره دانشجویی علاقه زیادی به مصرف ماریجوانا نشان می داد. مارانیس می گوید که اوباما، در آن زمان عضو گروهی به نام "چوم گانگ" بود. گروه "چوم گانگ" از بین جوانان معتاد به ماریجوانا و دیگر مواد مخدر و روانگردان عضو گیری می کرده است.مارانیس ادامه می دهد که با این وجود اعضای جوان گروه "چوم گانگ" بعد از آن، همه از گروه خارج شده و زندگی خود را بهبود بخشیدند و فرد قاچاقچی که بین اعضای گروه، مواد مخدر توزیع می کرد نیز به شدت مورد حمله قرار گرفت و کشته شد.لازم به ذکر است که اوباما پیش از این نیز به مصرف ماریجوانا اعتراف کرده بود، اما دیوید مارانیس نویسنده کتاب "داستان اوباما" به دقت این دوره از زندگی رئیس جمهور آمریکا را شرح داده است.به اعتقاد کارشناسان انتشار خبر اعتیاد اوباما به ماریجوانا، همچنین حمایت او از همجنس گرایان نشان دهنده این بود که اوباما برای جذب آرای مردم آمریکا متوسل به تمام راههای اخلاقی و غیراخلاقی شد تا همچنان قدرت خود را حفظ کند.

حجت الاسلام حسن روحانی رئیس‌جمهور اسلامی ایران دوم مهر 1392 در اجلاس شصت و هشتم مجمع عمومی سازمان ملل در نیویورک حضور یافت. درست 8 سال پیش از این، مجمع عمومی سازمان ملل میزبان سخنرانی محمود احمدی‌نژاد به عنوان رئیس جمهور برای اولین بار بود. در جلسه شصت ام مجمع عمومی سازمان ملل، رئیس جمهور آمریکا جرج بوش بود که بیش از چهار سال از ریاست جمهوری اش می گذشت و طبق روال پیش از سخنرانی رئیس جمهور وقت ایران پشت تریبون قرار گرفت.بوش در سخنرانی خود در سازمان ملل، با تهدیدات و هیجانات آن روزها پیرامون برنامه صلح آمیز هسته ای ایران هماهنگ کرد و با متهم کردن تلویحی ایران، هشدار جدی به کشورمان را از جامعه جهانی طلب کرد.محمود احمدی نژاد نیز به عنوان رئیس جمهور وقت ایران با بیان اینکه «ایران قربانی سلاح کشتار جمعی است و بر اساس مبانی دینی حرکت به سمت سلاح هسته ای را جایز نمیداند» موضوع سلاح های کشتار جمعی و تسلیحات هسته ای را مورد حمله قرار داد.اما اوباما در مجمع شصت و هشتم، اعتراف هایی دیرهنگام درباره ایران و برنامه هسته‌ای اش انجام داد و حرف های متفاوتی با اظهارات 8 سال پیش بوش زد. رئیس جمهور آمریکا در بخشی از سخنرانی خود به مساله بکارگیری تسلیحات کشتار جمعی اشاره و سابقه کاربرد این سلاح ها در گذشته علیه ایران را یادآور شد و هزاران ایرانی را قربانی سلاح های شیمیایی خواند.اوباما در بخش دیگری از اظهارات خود درباره برنامه هسته ای ایران به فتوای رهبر معظم انقلاب مبنی بر حرمت استفاده از سلاح هسته ای و کشتار جمعی اشاره کرد و همچنین بر حق ایران در مورد دستیابی به فناوری صلح آمیز هسته ای تأکید کرد.