امیر حسین فردی، در تاریخ 5 مهر سال 1328 در روستای قره تپه واقع در دامنه های جنوبی سبلان متولد شد. بخش هایی از کودکی خود را در آن روستا گذراند و از همان طفولیت با حمایت و توصیه های مادر، نزد باسوادان روستا، خواندن و نوشتن را آموخت. پدرش به دلیل نظامی بودن، مجبور به انجام ماموریت در شهرهای مختلف بود. آخرین ماموریت پدرش در شهر تهران بود و خانواده کوچکش را با خود به تهران آورد. بعد از بازنشستگی پدر، برای همیشه ساکن تهران شدند. ابتدا محله وصفنارد، و بعد محله جی. امیرحسین فردی بیشترین زمان عمر گرانقدرش را به تربیت شاگردانی پرداخت که بعدها هر یک سکاندار گوشه ای از فرهنگ این مرز و بوم شدند و بدین علت کمتر به نوشتن و طبع اثر پرداخت؛ رمان ها و کتاب هایی از وی به جا مانده که با ارائه قلمی پرتوان، نثری لطیف و پرمحتوا، نام او را به عنوان "امیر ادبیات انقلاب" جاودان نموده است. او به عنوان نویسنده و فعال عرصه ادبیات داستانی عضویت در حوزه اندیشه و هنر اسلامی (حوزه هنری)، سردبیری و مدیرمسئولی «کیهان بچه‌ها» ـ مؤسس و مدیر مسئول کیهان علمی، مدیریت مرکز آفرینش های ادبی حوزه هنری ، عضویت در شورای داستان کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، عضویت در شورای داستان بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، مسئولیت جشنواره انتخاب کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور، مسئولیت شورای ادبیات داستانی نیروی مقاومت بسیج و مدیریت کارگاه قصه و رمان حوزۀ هنری را در کارنامه خود دارد. چندین بار داوری برای کتاب سال وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، بنیاد حفظ آثار و نشر ارزشهای دفاع مقدس، کتاب سال شهید حبیب غنی‌پور، جشنواره ادبیات داستانی بسیج، جشنواره راهیان نور، انجمن قلم ایران، جشنواره قصه‌های قرآنی از تجربه‌های دیگر وی بود. وی همچنین از مؤسسین کتابخانه مسجد جوادالائمه(ع) در سال 1353 و تشکیل شورای نویسندگان آن مسجد بود که در ادامه به حوزهٔ هنری پیوستند و از ستون‌های اولیهٔ این نهاد بودند. وی سرانجام در سال 1392 در گذشت.